چاله ها و چالش ها (437)

گاف سنگزاد

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!
نه اندیشه مادر زاد وجود دارد و نه اندیشیدن مادر زادی.
اندیشیدن را باید مثل هرعلم، در روندی دشوار فراگرفت

حریف

این سخن آخرتان نغز است و فی نفسه عاری از ایراد  

اما مجموعه کامنت های تان بی عملی را تشویق می کند.

مثل کشتی گیری که می خواهد همه فنون را پیش از ورود به گود کشتی فراگیرد، 

توده ای ها همراه با آموزش  وارد میادین کشتی می شوند.

آن قدر زمین می خورند تا کشتی گیر ورزیده ای بشوند.

مثل همین ده سرداری که می بینی.

وانگهی، تمام نوشته هایت در این استاتوس مبارزان را هدف قرار می دهد.

همه گناهان را به گردن جانبازان راه مردم می اندازی.

گویی ارتجاعی به قامت اژدها در ایران وجود ندارد.

منشاء این بی اعتنایی همان بی عملی

 و مبارزه در کنج خانه و پشت صفحه ی اینترنت است.

·        خوب.

·        ما می توانیم، همین کامنت شما را تحلیل کنیم.

·        اگر می خواهید، فقط خبر دهید.

1

·        چون ما هدفی جز دفاع از حقیقت عینی نداریم و شنیدن حقیقت عینی برای خیلی ها به هر دلیلی هم که باشد، ناخوشایند است.

2

·        ویژگی اصلی فلاسفه بورژوائی واپسین و استالینیسم و زباله های ایدئولوژیکی دیگر، سوبژکتیویسم است:

·        به قول خودتان شخصی کردن مسائل است.

·        حضرات اصلا به اوبژکت شناخت (موضوع بحث) کاری ندارند.  

3

·        شما به نظرات ما کمترین اعتنائی ندارید و مرتب به خودمان می پردازید.

4

·        همانطور که یکبار گفتیم:

·        نظرات ما نظرات خود ما نیستند.

·        مثل ما «کامثل الحمار، یحمل اسفارا» ست.

·        ما در بهترین حالت، بسان خران باربر، حامل و ناقل اندیشه ها هستیم.

5

·        ضمنا ما خودمان را در طول این سی و اندی سال خیلی خوب می شناسیم.

·        در این زمینه به کمک فکری کسی کمترین نیازی نداریم.

·        علاوه بر این، ما که برای خودمان تره هم حتی خرد نمی کنیم.

·        ما حقوق بگیران توده ایم.

·        توله سگان توده ایم. (با اجازه ستار خان)   

6

·        ما ولی می توانیم ـ  مثل حریفان ـ خود حریفان را موضوع بررسی (اوبژکت شناخت) قرار دهیم.

·        اگر حریفان علاقه ای به خودشناسی دارند، خبر کنند. 

7

·        برای ما صاحب نظر در وهله اول مهم نیست.

·        مهم خود نظر است.

·        چون صاحب نظر می تواند در نظرش تجدید نظر کند، امروز باشد و فردا نباشد.

·        نظر ولی چه درست و چه نادرست می ماند و تأثیر مثبت و سازنده و یا منفی و مخرب در جامعه بگذارد.

پایان