سعدی شیرازی
( ۵۶۸ - ۶۷۱ هجری شمسی)
حکایت نهم
(گلستان با ب اول، ص 29)
تحلیلی
از شین میم شین
آنگه مرا گفت:
«از آنجا که
همت درویشان است و صدق معاملت ایشان، خاطری همراه من کنند که از دشمنی صعب،
اندیشناکم.»
گفتمش:
«بر رعیت
ضعیف، رحمت آور، تا از دشمن قوی زحمت نبینی.
·
سعدی در این حکم، دیالک تیک
فراز و فرود را به شکل دیالک تیک طبقه حاکمه و رعایا
بسط و تعمیم می دهد و به نقش تعیین کننده فرود (رعایا) اشاره می کند.
·
سعدی به تضاد آشتی ناپذیر اشرافیت بنده دار و فئودال با
رعایا و بندگان و به خصومت آشکار ملوک و رعایا واقف است.
·
سعدی اما راهی برای حل این تضاد و برابرنهادی برای نظام
فئودالی نمی شناسد.
·
از این رو خواهان سبکتر کردن حتی المقدور بار استثمار و
ستم بردوش رعایا و حفظ نظام فئودالی از گزند انفجار درونی است.
·
نیروی اجتماعی ئی که می تواند نظام فئودالی را از درون
متلاشی سازد، بنظر سعدی طبقه «ضعیف رعایا»
ست.
·
سعدی بارها و بارها هشدار می دهد که این طبقه ضعیف رعایا
را به سه دلیل زیر نباید دست کم گرفت:
1
دلیل
اول
·
رعیت می تواند بطور منفعل ملک اربابی را ترک کند و با
این کار تولید ثروت اجتماعی را مختل سازد:
الف
« چون رعیت کم
شد، ارتفاع ولایات نقصان پذیرفت
و خزانه تهی ماند، دشمنان زور آوردند.»
(گلستان
با ب اول، ص 25.)
ب
وفا در که جوید، چو پیمان گسیخت؟
خراج از که خواهد، چو دهقان گریخت؟
(دکتر حسین رزمجو: بوستان سعدی، ص 31.)
2
دلیل
دوم
·
رعیت ناراضی می تواند به سپاه مخالفان ملک بپیوندد، رژیم
او را براندازد و ملک عادلتری به جای او بنشاند:
الف
« بسی بر نیامد که بنی عم سلطان، به منازعت
خاستند
و به مقاومت لشکر آراستند و ملک پدر
خواستند.
قومی که از دست تطاول سلطان به جان آمده
بودند و پریشان شده،
بر ایشان گرد آمدند، تا ملک از تصرف این بدر رفت
و بر ایشان قرار گرفت.»
(گلستان با ب اول، ص 25.)
ب
عدو
را به کوچک نباید شمرد
که
کوه کلان دیدم از سنگ خرد
نبینی
که چون با هم آیند مور
ز
شیران جنگی بر آرند شور؟
نه
موری که موئی کزان کمتر است
چو پر شد، ز زنجیر محکمتر است.
(دکتر حسین رزمجو: بوستان سعدی، ص 27.)
3
دلیل سوم
·
فرزندان رعایا سربازان
سپاه ملک را تشکیل می دهند که در صورت نارضایتی می توانند از مبارزه بخاطر منافع
ملک خودداری کنند:
« با رعیت صلح کن وز جنگ خصم، ایمن نشین
زانکه شاهنشاه عادل را رعیت لشکر است.»
(گلستان با ب اول، ص 25.)
·
این راه حل رئالیستی سعدی است، در جامعه ای که هنوز
نیروهای مولده آنقدر توسعه نیافته که بتوان نظام فئودالی را بوسیله سیستم سرمایه
داری جایگزین کرد.
·
این رهنمود اندیشیده و کنسرواتیو (محافظه کارانه) سعدی به
معانی زیر است:
الف
·
حفظ سیستم موجود و حراست از آن تا وضع وخیمتر نگردد.
ب
·
حفظ سیستم حاکم از گزند انفجار درونی و تلاشی جامعه به
دلیل فقدان آلترناتیو بهتر.
ت
·
گشودن دورنمای جدید برای توسعه همه جانبه نیروهای مولده.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر