۱۳۹۲ آذر ۱۶, شنبه

رویاروئی های ایدئولوژیکی هر روزه (108)


نلسون ماندلا درگذشت
سرچشمه :
مجله هفته
میم حجری

جعفر مرزوقی
به راستی چه قحط الرجالی است، وقتی که اوباما ٬ یان کی مون ـ دبیرکل سازمان ملل ـ  و دیوید کامرون ـ نخست وزیر انگلیس ـ  نخستین کسانی هستند که در بزرگداشت نلسون ماندلا لب به سخن می گشایند.

میم

·        سران سرمایه ماندلا را نه به خاطر خودش و بیوگرافی اش، بلکه به دلایل دیگر، ایدئالیزه و سمبل واره می کنند:

1
·        ماندلا از اوتوریته معنوی خود نه در جهت حل رادیکال تضادهای جامعه و جهان، بلکه در جهت ماستمالی کردن آنها و عملا عدم حل واقعی آنها استفاده کرده است.

2
·        سران سرمایه از این الگو استقبال می کنند.
·        چون هم توده با دستاوردهای فرمال نرم و خام و خر می شود، هم شیوه رادیکال حل تضادها بی اعتبار و نامناسب با عصر جا زده می شود و هم تضادهای چرکین به جای خود می مانند و حتی تشدید می شوند.

3
·        دلیل دیگر ـ اگربه زبان شاعر استدلال کنیم ـ  قحط الرجال در اردوی خود سرمایه است:

الف
·        اردوی سرمایه دیگر ابراهام لینکنی ندارد تا بدان فخر کند.
·        از این رو، «رجال»  خود را به ترفندهای مختلف از توده برمی گزیند، به فساد می کشد و به قصد عوامفریبی به خدمت می گیرد:
·        قهرمانان توده ای را هویت زدائی می کند و به آنتی قهرمان استحاله می بخشد.

ب
·        بدین طریق و ترفند، «رجال»  توده با «رجال» سرمایه انطباق می یابند، یکسان و یکی و یگانه می شوند.

ت

·        ترفند سنجیده و دقیقا حساب شده ای است:
·        رونادینو و یا رونالدو و یا مسی و سیدان و مارادونا در واقع «رجال» توده اند، ولی پس از پایان کاپ جهانی همین رونالدینو پرچم واتیکان بدوش می کشد و برای سرمایه تبلیغ می کند و رونالدو به دیدار ضد توده ای ترین پاپ ها می رود و گل می کارد.

4
·        و گرنه انگلستان شاید هنوز هم نام ماندلا را از لیست تروریست ها خط نزده است.

پایان

۳ نظر:

  1. «"فراموش کنید و ببخشید"
    توصیه ای سازشکارانه برای توجیه و تداوم سلطه طبقاتی "من کمونیست نیستم اما غیر از آنها کسی ندانست که ما چه می گوئیم".
    نلسون ماندلا»

    در پانصد سال گذشته تسلط سفیدپوستان بر آفریقا و تداوم مبارزات سیاهان مبارز، بر علیه نیروهای مستعمره چی اروپایی- آمریکایی مبارزه ای مابین کل سیاه پوستان بر علیه مستعمره چیان(سفیذ پوست) بوده است!
    رهبران مبارزی که هرگز با سفیدان سازش نکرده و تا پیروزی جنگیده بودند کم نبوده است.
    موسی چومبه، موبوتو و لومومبا و اکنون بلاک پانتر ها، ابو جمال ها، دکتر مارتین لوتر ها، مالکوم ایکس ها...باعث افتخار بشریت مبارز میباشند.
    نلسون ماندولا، به مردم توصیه کرد: برای گذاشتن در کوزه ی آب و خوردن آب کوزه، مرجح است فراموش نکنیم که بی ضرر است، ولی ببخشیم که نبخشیدن ضرر دارد.
    این سازش با سفیدان استعمارگر سبب شد که سفیدپوستان سرمایه دار، در کنار معدودی سرمایه دار جزء سیاه پوست، مشترکا سیاه پوست ها را استثمار کنند!
    اکنون در آفریقای جنوبی حکومتی سیاه پوست برسر قدرت است و برای منافع استعمارگران، بدست مزدوران سیاه پوست ۳۰ کارگر سیاهپوست را بگوله میبندند.
    اشتباه طبقاتی نلسون ماندلا، باوجود تحمل ۲۷ سال زندان، سبب شد، تا امَرِ روشنی را که حتی بردگان در ۲۰۸۵ سال پیش، پس از اولین دست آورد پیروزی قیام اسپارتاکوس، یعنی انسانی حق ندارد شمشیر بدست، در مقابل انسانی دیگر بایستد (گلادییاتورها)، نلسون ماندلا از آن حذر کرد و در زمان وی، سیاه پوستان تفنگدار در مقابل خلق سیاه پوست قرار گرفت. چیزی که هرگز در آفریقا وجود نداشت!
    اکنون سیاه پوستانند که فرمان قتل دیگر سیاهپوستان را برای منافع مین داران سفید، توسط دولتی سیاه پوست، بدست سربازان سیاهپوست خود صادر مینمایند.
    میان «موسی چومبه، موبوتو و لومومبا – و – نلسون ماندلا» تفاوتی مانند ماه من با ماه گردون وجود دارد.
    استعمارگران سیاست خود را نسبت به گذشته عوض کرده و اکنون تعداد کمی از سیاه پوستان را در راس پست های بالامرتبه حکومتی مانند کندرا رایس و اوباما... قرار داده اند تا از مبارزه ای کارساز بر علیه سیاست نژادی آپارتایدی که همه جا در جریان است، جلوگیری کنند.
    این سازش و بخشیدن است که او را در میان استعمارگران فرتوت مانند کامرون انگلیسی چنین محبوب، نموده است.

    پاسخحذف
  2. خیلی خیلی ممنون
    خدیجه حافظه مند
    خدیجه برای ما از ایام کودکی نام خجسته ای است.
    سلامت و سربلند باشید

    پاسخحذف
  3. من به رفیقی چون شما خیلی بالنده هستم.
    سپیده

    پاسخحذف