شب می رود ز دست

اثری از فخرالدین مخبری

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374)

(اصفهان ـ وین)  

·       مهتاب ناب و خلوتی پشت بام ها

·       با چتر یک دو کاج

·       و مسجدی چو غول کمین کرده در سکوت

·       و روح شهر خسته که در سایه ریزها
خمیازه می کشد

·       از دوش های خسته دیوار روبرو

·       تا شانه های کوفته ی چینه ی خراب

·       بسیار رخت و جامه چو اشباح آدمی

·       کت بسته با طناب،

·       در رهگذر باد،

·       رقص اسارتی را سرگرم گشته اند.

·       اینک نشسته خواب به ناخفته دیده ها

·       هم پاسبان غنوده به سکو، کنار در

·       هم طفل شیرخوار و پرستار خسته اش

·       شب می رود ز دست، کجایند دزدها؟

پایان