مدرنیسم (3)

پروفسور دکتر هاینتس پپرله

برگردان شین میم شین

·       مدرنیسم بلحاظ اشاعه و رواج، جنبشی بود که تقریبا کلیه کشورهای اروپا را در بر گرفته و در ایالات متحده آمریکا نیز طرفدارانی داشته است.

·       نمایندگان مهم مدرنیسم به شرح زیر بوده اند:

الف

در آلمان

1

·       شل

2

·       کراوس

3

·       ارهارد

4

·       فونک

5

·       مرکله

6

·       مولر

7

·       کیفل

8

·       اشنیتسر

9

·       زیکنبرگر

10

·       انگرت

ب

در فرانسه  

1

·       لابرتونیه

2

·       لروی

3

·       بلوندل

4

·       لوتس

ت

در انگلستان

 جورج تیرل (1861 ـ 1919)

تئولوگ (فقیه) و کشیش رومی ت کاتولیکی از ایرلند

از نمایندگان برجسته مدرنیسم

  

·       جورج تیرل

پ

در ایتالیا

1

·       مینوسیتی

2

·       بونالوتی

3

·       فوگالارو

4

·       موری

ث

در ایالات متحده آمریکا  

·       هکر

·       لوئیزی و جورج تیرل را می توان جزو رهبران مدرنیسم بطورکلی نام برد که به پیگیرترین وجهی عمل کرده و به سیستماتیزه کردن (تنظیم) تعالیم مدرنیستی پرداخته اند. 

·       مطالبات عمدتا عملی تعالیم مدرنیستی از قرار زیر بوده اند:

1

·       از بین بردن ممنوعیت ازدواج

2

·       از بین بردن مرکزیت رومی

3

·       عدول از روحانیت سیاسی

4

·       افزایش حقوق مقلدان

5

·       آموزش و پرورش جهانگرائی (ضد تارک الدنیا بودن) به  طلاب روحانیت

6

·       تلاش در جهت اتحاد فرق های مختلف مسیحیت.

·       تعالیم مدرنیستی را در صورتی که به نظرات فلسفی مربوط باشند، به دشواری می توان تحت یک فرمول کلی جمعبندی کرد.

·       برخی از تزهای عام مدرنیسم را فقط بدان سان می توان جمعبندی کرد که بگوییم که مدرنیست ها این قوانین اساسی را اغلب فقط بطور ناپیگیر و یا بصورت تغییر فرم یافته مورداستفاده قرار داده اند.

·       با توجه به این نکته می توان نگرش های مدرنیستی را به شرح زیر جمعبندی کرد:

1

·       خدا موضوع شناخت علمی نیست و لذا فلسفه اسکولاستیکی با امر مرکزی اش فاقد اعتبار است و باید بطورکلی مردود شمرده شود.

2

·       خدا فقط در انسان ها قابل درک است.

·       خدا خود را در انسان ها عیان می سازد و در خلوص مذهبی «تجربه» و «شناخته» می شود.

·       چنین شناختی در همه زمان ها و برای همه انسان ها امکان پذیر است

·       ارجحیت پیامبران تنها در میزان این تجربه و در اصالت تبیین آن است. 

3

·       عقیده و علم را باید اکیدا از هم جدا کرد.

·       موضوع علوم، جهان پدیده ها ست.

·       موضوع مذهب، اما برعکس، جهان ماورای حسی الهی است که هیچ علمی را بدان راه نیست.

·       از این رو نباید یکی را مبنای دیگری قرار داد.

4

·       جزمیات (دگم های) کلیسا علیرغم آن بی ارزش نیستند.

·       جزمیات اما برای عقلائی کردن خداشناسی آغازین بمثابه وسایل کمکی و سمبل های صرف هستند که برای موضوع واقعی تجربه مذهبی همواره نا مناسب خواهند بود.

·       و لذا تئولوژی (فقه) تنها بمثابه تئولوژی سمبلیک می تواند دوام بیاورد، یعنی حلقه واسط میان تئولوژی مثبت و منفی باشد.

5

·       میان عقیده و علم نمی تواند تضاد وجود داشته باشد.

·       تضادها تنها میان نتایج حاصل از علوم و نتایج حاصل از بازتاب عقلی جهان سمبلیک برمبنای تجربه مذهبی می توانند بروز کنند.

·       در این جور مواقع تئولوژی باید کوتاه بیاید و بیدرنگ به تغییر سمبل ها اقدام کند.

6

·       درک جدید از ماهیت عقیده پیامدهائی برای درک خالق مذهب مسیحی و درک نقش کلیسا دارد.

·       بنا بر آن کلیسا ساخته ماورای طبیعی مسیح نیست، بلکه همبود طبیعی مؤمنان است که باید به حفظ و اشاعه اعتقادات خویش بپردازند.

·       مسیح انسان ساده ای است، اگرچه دارای تجربه مذهبی ئی است که شاید هرگز نتوان بدان دست یافت.

ادامه دارد.