چاله ها و چالش ها (284)

دوستت دارم

جملهٔ کوتاهی است که هر کسی‌ لیاقت شنیدنش را ندارد

هدیه ای است که هر قلبی فهم گرفتنش را ندارد

قیمتی دارد، که هر کسی‌ توان پرداختش را ندارد

جایگاه معرفتی می خواهد، که هر کسی برازندگی آن جایگاه را ندارد.

فرصتی می خواهد، که هر کسی لایقش نیست

پس بدان و آگاه باش که گفتن دوستت دارم

آغاز تمامی این ویژگی ها ست.

سرچشمه:

صفحه فیسبوک

نادر گلپا  

میم

·       مفهوم «دوستت دارم»، فقط در مقابل آئینه اعتبار دارد.

·       یعنی فقط خطاب به خویشتن خویش معتبر است.

·       اگر هم احیانا به کسی دیگر حتی از صمیم قلب گفته شود، منظور خویشتن خویش است و نه او.

·       فرق هم نمی کند که گوینده بداند و یا نداند.

نادر

این هم نظر شماست عزیز!

مرسی!

·       این قبل از اینکه نظر ما باشد، تجارب زندگی ما بوده است.

·       نظر همیشه سیر و سرگذشتی از این دست دارد. 

·       تجربه است که به اندیشه، مادی است که به روحی (فکری)، رئال (واقعی) است به ایدئال (فکری) استحاله می یابد، تا روزی راه رفته را دوباره برگردد:

·       تا روزی اندیشه جامه عمل بپوشد.

·       تا روزی روح به ماده استحاله یابد.

·       تا روزی اندیشه نامرئی، درونی و ذهنی، مرئی، برونی و عینی شود.

·       انعکاس واقعیت عینی راه واحدی را دوبار طی می کند:

·       می رود تا برگردد.

فاتی

حتي دوست داشتن فرزندان مان هم از خود دوستي است.

·       نیما شعری دارد به نام شاید «آهنگر.»

·       آهنگر در این شعر با آهن چنان صحبت می کند که انگار عاشقی با معشوق خویش. 

·       عشق آهنگر به آهنی که از دل سنگ آهن ببرکت کار عرقریز پس از حرارت دادن و ذوب کردن، بیرون آورده تا بعد به گاوآهن و یا تبر و بیل و غیره مبدل سازد، چیزی جز عشق مولد به مولود (محصول کار) خویش نیست.

·       عشق آهنگر به آهن، از این نظر به عشق مادر ـ پدر به فرزند شبیه است.

·       و به قول شما عشق به خویشتن خویش است.

·        

·       چرا؟

·        

·       برای اینکه آهنگر در محصول کار خود، در آهن و یا گاوآهن لیاقت انسانی خود را (مولد و خالق بودن خود را) می بیند و به خودشناسی می رسد. 

·       مادر ـ پدر علاوه بر کشش غریزی، شاید به این دلیل نیز به فرزند خود عشق می ورزند. 

·       یعنی در آئینه فرزند خود، مولد بودن خود را، کسی بودن خود را می بینند. 

·       شاید خدا هم پس از خلق حوا و آدم به همین دلیل فتبارک الله احسن الخالقین سر داد و به خودشناسی رسید که به معنی خداشناسی هم بود.

·       پوزش از روده درازی

پایان