۱۳۹۲ تیر ۹, یکشنبه

تومیسم (1)

مانفرد بور (1927 ـ 2008)
فیلسوف و مورخ فلسفه
رئیس انستیتوی مرکزی در آکادمی علوم آلمان دموکراتیک
از برجسته ترین نمایندگان مارکسیسم ـ لنینیسم
از مدافعان مارکسیسم ـ لنینیسم در قبال جریانات جدید تحت نام مارکسیسم (مثلا «فلسفه امید» ارنست بلوخ)
اثر معروف او:
«در زمنیه انتقاد از ایدئولوژی بورژوائی» 
آثار: 
گذار از فیشته به هگل (1965)
عظمت و محدودیت فلسفه کانت (1974)
عقل ـ انسان ـ تاریخ (1977)
تاریخ معقول (1986)
مداخلات، موضعگیری ها، اظهارات راجع به فونکسیون اجتماعی فلسفه و علم (1987)
اروپا و وضع معنوی زمان (میراث معنوی اروپا) (2000)
آرامگاه حکیم پرولتاریا در گورستان سنت پیوس در برلین

پروفسور مانفرد بور
برگردان شین میم شین


توماس فون اکوین (1225 ـ 1274)
ایتالیائی الاصل و یکی از پرنفوذترین فلاسفه و تئولوگ های تاریخ
از مهمترین فقهای کلیسای کاتولیک و از نمایندگان اصلی فلسفه در قرون وسطی متعالی (اسکولاستیک)
میراث معنوی خارق العاده او هنوز هم در نئوتومیسم و نئواسکولاستیک مؤثر است.
کلیسای کاتولیک روم او را جزو قدیسان تلقی می کند.

·       تومیسم  به مجموعه تعالیم ایدئالیستی ـ عینی، تئولوژیکی ـ فلسفی اطلاق می شود که در قرن 13 میلادی توسط توماس فون اکوین  و پیروان او توسعه داده شده است.

1

·       تومیسم نقطه اوج اسکولاستیک قرون وسطی را نمودار می سازد.

·       مراجعه کنید به اسکولاستیک در تارنمای دایرة المعارف روشنگری.

2

·       تومیسم عمده ترین و متنفذترین جریان سیستم تئولوژیکی ـ فلسفی اسکولاستیک متعالی بوده است.

3

·       تومیسم قرن ها ست که شالوده فکری کلیسای کاتولیک را تشکیل می دهد.

4

·       تومیسم بیانگر ایدئولوژیکی فئودالیسم اروپا در دوره گذار از جامعه فئودالی موروثی به جامعه فئودالی حرفه ای است.

·       مراجعه کنید به فرماسیون های اجتماعی ـ اقتصادی، فئودالیسم در تارنمای دایرة المعارف روشنگری.

5

·       تومیسم توجیه تئوریکی جامعه فئودالی به نفع طبقات حاکمه آن جامعه را به عهده داشته است.

6

·       اهداف واقعی تومیسم با اهداف واقعی اسکولاستیک بطور کلی انطباق داشته اند و به شرح زیر بوده اند:

الف

·       اثبات عقلی سیستم دگماتیکی (جزمگرای) کلیسائی

ب
·       آشتی دادن علم  با عقیده

ت

·       الحاق معارف قدیم و جدید به سیستم تئولوژیکی ـ فلسفی مبتنی بر نظرات سران کلیسا
·        
·       مراجعه کنید به   متد اسکولاستیکی در تارنمای دایرة المعارف روشنگری.

7

·      تومیسم ـ در مقایسه با اسکولاستیک ماقبل ـ توانست بدلایل زیر این وظیفه را با درایت و پیگیری سیستماتیک بیشتری انجام دهد:

الف

·       به این دلیل که فلسفه ارسطو در اسکولاستیک متعالی بر خلاف اسکولاستیک آغازین بطور کامل شناخته شده بود.

ب

 پطر ابلارد (1079 ـ 1142) و هلوئیزه
فیلسوف قرون وسطی
نماینده برجسته اسکولاستیک آغازین
مدرس تئولوژی پاریس، منطق، دیالک تیک
قرن ها قبل از روشنگری تقدم خرد را (نه فقط در فلسفه) نمایندگی می کرد. 

·       به این دلیل که متد اسکولاستیکی توسط ابلارد در خطوط اصلی اش توسعه و تکامل داده شده بود.

ت

·       به این دلیل که کلیسا در جامعه فئودالی به قدرت درجه اول مبدل شده بود. 

ادامه دارد.

«مردم، در ميانه ی تذبذب روشنفكرها و عمارها»

عليرضا ملوندی
شبکه ایران
تیرماه ١٣۹٢)
تارنگاشت عدالت
ویرایش از تارنمای دایرة المعارف روشنگری

·        «واژه ی «مردم»، یكي از غريب ترين واژه‌ها در دست اندرکاران سياست، رسانه ها و دانشگاه‌ها ست.
·       غريب به اين دليل كه در انديشه اين گروه‌ها به صورت سينوسی بين اوج شعور و حضيض بلاهت در نوسان است».

1

·       علت سينوسی بودن اين حركت نيز مشخص است.

2

·       اگر مردم امروزه در جهت خواست نخبگان حركت كنند، شعورمند و تكامل يافته تلقی می شوند و اگر جهت مخالف نظر نخبگان حركت كنند، به غايت سطحی، دهن بين و كوته فكر و بیگانه با عقل و انديشه تلقی می شوند.

3

·       نمونه هاي اين ديدگاه در جامعه ما بقدری فراوان اسند كه با جستجويي ساده در بايگاني ذهن ـ بدون کمترین دردسر ـ  قابل کشف اند.
·        انتخابات فرصت خوبي براي يافتن اين نمونه ها است.

4

·       طنز تلخ اين است كه مردم در قاموس اهالي سياست، رسانه و دانشگاه در آن واحد هم ابله اند و هم بسيار هوشمند، هم آرمانگراها هستند و هم منفعت طلب!

5

·       و اين ديدگاه، اوج مظلوميت مردم است كه در بی خبری از نظريات سياسي و تحليل هاي متكي بر اخبار پشت پرده، تنها بر اساس آنچه می‌ فهمند و می ‌دانند، عمل مي ‌كنند و شايد تنها جرم شان همين است.

6

·       مردم در كشور ما يك روز توسط نخبگان اين سمت گود سياست، درجه دوم، سطحی نگر و متحجر تلقی می‌ شوند، اگر روزي محمود احمدی ‌نژاد را بر اساس شعارها، سخنان و وعده هايش برگزينند و سخنان مبتنی بر انديشه‌ های لاك، مونتسكيو و پوپر براي شان مهم نباشد و اتفاقاً همان روز توسط اهالی طرف ديگر گود سياست عمار، انقلابی، آرمانگرا، استكبارستيز و بابصيرت ناميده می ‌شوند و بايد آن‌ها را تا اوج بالا برد 
.
7

·       اما روز ديگری كه همان مردم با همان ملاك‌ ها و انديشه ها حسن روحاني را انتخاب مي كنند، توسط اهالي اين سمت سياست به عنوان آزادي خواه، هوشمند و دموكرات معرفي مي شوند و طبيعتاً در همان روز توسط اهالي سمت ديگر سياست به عنوان بی ‌بصيرت، عوام و استكبارپذير ناميده می‌شوند!

8

·       در اين ميان بايد دل براي مردمي سوزاند كه تنها جرم شان اين است كه همان كاري را انجام مي دهند كه فكر مي كنند صحيح است. 

9

·       دليلي نمی ‌بينند كه به فردی رأی دهند كه با دختركان بزك كرده و سخن از آزادي مطبوعات و پلوراليسم مي‌ خواهد رأی آنها را بگيرد، از كسی هم مدال عمار و بصيرت طلب نكردند كه فردا روز اين نشان از آنها پس گرفته شود 
!
10

·       همان مردم دليلي نمي بينند به كساني رأي دهند كه مدام از ظرفيت ها و مقاومت سخن مي گويند و نقد مكتب ايراني و جريان انحرافي لغلغه زبان شان شده است، بدون اين كه بگويند براي اين مردم چه خواهند كرد؟

11

·       آن پيرمرد روستايی، كارگر كفاشی، رفتگر شهرداری و مادر خانه ‌دار هيچ گناهی ندارند كه فهم شان با آنچه چپ و راست و میانی می ‌خواهند، ناسازگار است.

12

·        اين نخبگان هستند كه بايد بگويند چه به اين مردم داده اند كه از آنها طلبكار شده اند؟

13

·       غير از دعواهای سياسي و چنگ زدن به صورت يكديگر براي جيفه قدرت، چه كاری براي پابرهنگان كرده اند كه امروز توقع دارند مردم آنها را حلوا، حلوا كنند و بر صدر بنشانند؟

14

·       به نظر مي رسد همه بايد ديگاه خود را نسبت به مردم اصلاح كنند.

15

·       مردم توده بي فرم نيستند كه در دستان آقايان و خانم هاي روشنفكر يا عمار شكل بگيرند و هر آنچه كه آنها مي خواهند انجام دهند.

16

·       مردم ايران، مردم اند، كساني اند كه ولي نعمت همه نخبگان و خود نخبه پنداران اند واگرهمانها نبودند نخبگان نمي توانستند براي خود طبقه جداگانه اي تشكيل دهند و مردم را شهروندان درجه دوم تلقی کنند و دنباله روی از خود را انتظار کشند.

17

·       عجيب است كه چپ و راست، عليرغم همه تفاوت هاي شان در اين نقطه اتفاق نظر دارند كه از مردم بهتر و بيشتر مي فهمند!
18

·       واژه ی «مردم» يكي از غريب ترين واژه ها ميان اهالي سياست، رسانه و دانشگاه‌ها است.

پایان