رباعیات سیاوش کسرائی (9)

سیاوش کسرائی

(1305 ـ 1374) (اصفهان ـ وین)

·       تا روی به باغ بامداد آوردم

·        ای گمشده گل، تو را به یاد آوردم

·       بوییدمت و بجستمت در صحرا

·       آن گاه، گلی چو گردباد آوردم

*****

·       با شعله ات ای امید، دلبسته منم

·       بیدار نگهدار تن خسته منم

·       در چشم شب سیاه می سوزم و باز

·       آن شمع به راه صبح، بنشسته منم

*****

      

·       چون چنگ گشودیم، جهان بر پا شد

·       قانون فلک پر از نوای ما شد

·       پیچید گل و ستاره با آتش و آب

·       تا عشق پدید آمد و غوغاها شد

پایان