سیاوش کسرائی
(1305 ـ 1374)
(اصفهان ـ وین)
رباعیات (2)
·
گفتند که
غم، دولت جاوید گرفت
·
گفتند که
یأس، جای امید گرفت
·
گفتیم:
·
«چراغ
باده روشن بادا
·
تاریکی
اگر خانه خورشید گرفت!»
*****
·
دیدم که
چکید خوشه پروینم
·
پر ریخت
نهالکم، گل سیمینم
·
بیدار
شدم، شمع تکاپو می کرد
·
شب بود و
تو رفته بودی از بالینم
*****
·
سر برده
به سینه، کوه و ماتم دارد
·
با دره
بسی حکایت غم دارد
·
ای باد،
چه رفته در شب که سنگ
·
در چشم
کبود خویش، شبنم دارد؟
ادامه دارد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر