دایرة المعارف روشنگری: بهار می شود

سیاوش کسرائی

«خون سیاوش»

· یکی دو روز دیگر از پگاه

· چو چشم باز می کنی،

· زمانه زیر و رو

· زمینه پر نگار می شود

· زمین، شکاف می خورد

· به دشت، سبزه می زند

· هر آن چه مانده بود، زیر خاک

· هر آنچه خفته بود، زیر برف

· جوان و شسته رفته آشکار می شود.

· به تاج کوه

· ز گرمی نگاه آفتاب

· بلور برف آب می شود

· دهان دره ها پر از سرود چشمه سارمی شود

· نسیم هرزه پو

· ز روی لاله های کوه

· کنار لانه های کبک

· فراز خارهای هفت رنگ،

· نفس زنان و خسته می رسد

· غریق موج کشتزار می شود.

· در آسمان

· گروه گله های ابر

· ز هر کناره می رسد

· به هر کرانه می دود

· به روی جلگه ها غبار می شود.

· در این بهار، آه

· چه یادها

· چه حرف های ناتمام

· دل پر آرزو

· چو شاخ پر شکوفه، باردار می شود.

· نگار من،

· امید نوبهار من،

· لبی به خنده باز کن

· ببین، چگونه از گلی

· خزان باغ ما بهار می شود!

پایان

دایرة المعارف روشنگری