از پله های تنگ تبعید

 نادر نادرپور ( ۱۳۰۸ در تهران -  ۱۳۷۸ در لس‌آنجلس )  

فرزند «تقی میرزا» از نوادگان رضاقلی میرزا، فرزند ارشد نادرشاه افشار

آثار:

چشم‌ها و دست‌ها (صفی‌علیشاه ۱۳۳۳)

دختر جام (نیل ۱۳۳۴)

شعر انگور (نیل ۱۳۳۷)

سرمهٔ خورشید (تهران ۱۳۳۹)

اشعار برگزیده (جیبی ۱۳۴۲)

برگزیدهٔ اشعار (بامداد ۱۳۴۹)

گیاه و سنگ نه، آتش (مروارید ۱۳۵۰)

از آسمان تا ریسمان (مروارید ۱۳۵۷)

شام بازپسین (مروارید ۱۳۵۷)

صبح دروغین (پاریس ۱۳۶۰)

خون و خاکستر (۱۳۶۷)

ترجمه ها:

اشعار هوانس تومانیان
همراه با «گ خننس» «ر. بن» «ه‍. ا. سایه» ـ  تهران/۱۳۴۸

هفت چهره از شاعران معاصر ایتالیا (همراه با جینالا بریولاکاروزو) با همکاری بیژن اوشیدری و فرناندو کاروزو/ کتابهای جیبی

مجید نفیسی

اگر چه رفته ام

به یاد نادر نادرپور (۲۰۰۰- ۱۹۲۹) 

سرچشمه

اخبار روز

http://www.akhbar-rooz.com

 

·        اگر چه رفته ام

·        بر من اشک مریزید.

·        شرابی ساده بنوشید

·        و جرعه ای بر خاک بریزید.

·        دست یکدگر را بگیرید

·        پای بکوبید و شعر بخوانید

·        بوسه دهید و در کنار بگیرید

·        و از خود بپرسید:

·        «مگر مرگ، دمی از زندگی نیست؟»

·        آنگاه من خواهم آمد

·        نرم نرمک از درون سایه ها.

·        دست بر شانه ات می گذارم

·        تا رو برگردانی و بگویی:

·        « آه! این تو هستی؟

·        چرا بازگشته ای؟

·        مگر چیزی را جا گذاشته ای؟»

·        من میخکوبی به دستت می دهم

·        با گُلمیخی زرین،

·        تا بر تابوت من بکوبی.

·        تَقّـه های چکش در تاریکی

·        ارواح سرگردان را پراکنده می کنند

·        و مرا از پله های تنگ تبعید

·        به جاجرود و لواسان بازمی گردانند 

·        تا بار دیگر برآمدن آفتاب

·        از قله ی دماوند را تماشا کنم.

·        آه دوستان!

·        وطن، مرا رها نکرد

·        شما نیز رهایم نسازید.

·        پای بکوبید و دست بیَفشانید

·        شعر بگویید و شعر بخوانید

·        و بدانید

·        شعر نمرده است و شاعر خواهد ماند.

پایان