اثری از مجله ارجمند هفته
یدالله سلطان پور
بحران عمومی
سرمایه داری
ادامه بحث
ادامه بحث
·
مفهوم »بحران عمومی سرمایه داری» خود را ـ عملا ـ بمثابه یک مقوله تاریخ فرماسیون نمودار می سازد.
·
هر فرماسیون اجتماعی دوره ی صعود، شکوفائی و سقوط خود را
در مراحل زیر نشان همگان می دهد:
·
·
در مبارزه خود بر ضد فرماسیون در حال تجزیه و
تلاشی و سقوط ماقبل خود
·
در شکوفا سازی توان خود در جهت خدمت به پیشرفت و
ترقی بشریت
·
و بالاخره در ناتوانی خود از حل مسائل مربوط به
نظام فرم های حرکتی خاص در جهت آماج های اجتماعی انسانی و نهایتا شکست خود.
·
·
سرمایه داری هم بمثابه یک فرماسیون اجتماعی، که فرم
حرکتی اش را بحران های سیکلی (دوره ای) تشکیل می دهند، به همان سان قدم به مرحله
سقوط خود نهاده است.
·
آن سان که بحران، دیگر فقط مرحله میانی برای
گذار به سازمان بالاتر مناسبات سرمایه داری نیست، بلکه در مجموع، شرایط حیاتی
جامعه بشری را نابود می سازد، همبودیت جامعه بشری را تخریب می کند و پیش شرط های
لازم برای بازتولید مناسبات تولیدی سرمایه داری را بدست خود زنده بگور می سازد.
·
بحران جامعه سرمایه داری، اکنون دیگر نه یک بحران
اقتصادی عمومی، نه یک بحران نظام اقتصاد جهانی (بحرانی که بتوان آن را حداقل بطور
مجازی بمثابه یک بحران سیکلی تلقی کرد و امید داشت که سیستم، خود بالاخره بر آن
غلبه کند)، بلکه بحران عمومی سیستم اجتماعی است، که کلیه فرم های نمودین آن را در
برگرفته است و بطرزی پر شتاب به مسخ و تخریب آن می پردازد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر