۱۳۹۱ آبان ۲۶, جمعه

آه، ای آزادی

 وطنم، قلب من است
قلب من زندانی است.
 سیاوش کسرائی 
(1305 ـ 1374) 
(اصفهان ـ وین)

·        قلب من زندان است
·        نقب در نقب فروبسته به هم
·        غنچه ای ساخته از آهن سرخ

·        قلب من قفل بزرگی است ز خون
·        داغگاهی است دلم
·        غیرت، آنجا مجروح
·        بی گناهی، مصلوب
·        و شجاعت در آن سیلی خور

·        قتلگاهی است شقایق ها را
·        زخم ها را ورم آورده دلم

·        پای تا سر همه قلبم، قلبم
·        می تپم، می تابم، می توفم

·        ای گلابی کبود!
·        ای حباب تاریک!
·        چه هواها که به سر داری در این خفقان

·        نه کلیدی جادو
·        تا در قلعه فریاد بدان بگشایم

·        نه چراغی پیدا
·        که من این گود سیه چال به کس بنمایم

·        نهر خون از آن است و جز بستر خون
·        راه بر قلبم نیست

·        قلب من قاره مدفونی است

·        آرزوها  در آن، شبحی آدمگون
·        عشق، بی عطر، گدا

·        خشم ،بی دندان، پیچان در خویش
·        کینه، بی حربه، سر در کف، گم

·        بیم در اوج، عقابی است عبوس
·        آه قلبم چه هراسستانی است


·        پشت دیوار دلم
·        آسمانی است چو نیلوفر سبز

·        بال پرواز در آن، همهمه ساز
·        آفتابش خندان
·        کهکشانش شط روشن در شب

·        ای جدار عبث، ای یاوه حصار
·        من چه نزدیک و چه دورم از نور!

·        همه شب بر می آید از این شب
·        صوت غمگین محبوسی از حجره تنگ:

·        «آه، ای آزادی
·        وطنم، قلب من است
·        قلب من زندانی است.»

پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر