روشنگری و انقلاب فرانسه
«کسانی که وعده بهشت را به ما
دادند، چیزی جز جهنم خلق نکردند.»
کارل پوپر (1902
ـ 1994)
سرچشمه:
صفحه فیس بوک
محسن سیاری
تحلیلی از شین میم شین
·
منظور
حضرت کارل پوپر از این موعظه چیست؟
·
کسان کذائی کی ها بوده اند و کجا وعده بهشت داده اند و چرا
و چگونه و کجا برای پوپرها جهنم «خلق» کرده اند؟
·
دروغگو قاعدتا باید کم حافظه باشد.
·
برای شست و شوی حافظه گرد و غبار طبقاتی گرفته حضرت پوپر اشاره مختصری ضرر ندارد.
مثال اول
·
قرون متمادی نظام فئودالی سایه شوم خود را بر بشریت گسترده
بود.
·
جنگ و کشتار به همان میزان عادی و معمولی بود که صبحانه و
ظهرانه و شام.
·
نظام فئودالی که در آغاز، در مقایسه با نظام برده داری گامی
به جلو بود و مترقی بود، در مرحله بعدی رشدش به سدی در مقابل توسعه نیروهای مولده جامعه
و جهان بدل شده بود.
1
·
جنبش های موسوم به هومانیسم، روشنگری (رنسانس)، فلسفه کلاسیک
آلمان با غول هائی از قبیل کانت و فیشته و هگل و فویرباخ، دایرة المعارفی های بزرگ
فرانسه و منادیان بزرگ انقلاب کبیر فرانسه از قبیل لامتری، هولباخ، دیدرو، هلوه
تیوس، ژان ژاک روسو و غیره برای برداشتن این سد نکبت بار فئودالیسم وارد میدان جهان
شدند و عصر نوینی را (بزعم حضرت پوپر بهشت برین را) نوید دادند:
الف
·
عصر آزادی از قید و بند فئودالی را
ب
·
عصر برابری بنی بشر ضمن نفی برتری مبتنی بر اصل و نسب و خون
و تبار و غیره فئودالی را
ت
·
عصر برادری انسان ها را ضمن نفی تئوری دیرنده فئودالی موسوم
به تقسیم بشریت به طبقات ممتاز و پست، ارباب و رعیت را
2
·
ایده های رهائی بخش به وساطت طبقه انقلابی ضد فئودالی، که بورژوازی
آغازین نامیده می شد، در توده های مردم نفوذ کرد و توده های مولد و زحمتکش ببرکت
انقلابات بورژوائی مثلا انقلاب کبیر فرانسه، شیپور شروع عصر جدید موسوم به سرمایه
داری را به صدا در آوردند.
·
بورژوازی آغازین هم برای تهییج و بسیج توده ها و هم بدلیل
توهمات تاریخی و محدودیت های معرفتی ـ نظری خویش بهشت برین را در مقایسه با جهنم فئودالیسم
به بشریت نوید داده بود.
·
آیا حق با روبسپیرها نبود که جان ارزشمند خود را فدای ایدئال
های انقلابی ـ بورژوائی خویش کردند؟
·
آیا جامعه سرمایه داری که بر گور فئودالیسم سر برکشید،
میلیون ها بار بهشتی تر از جامعه گندیده فئودالی نبود؟
·
آیا می توان بزعم حضرت پوپر اعلام داشت:
«روبسپیرها که وعده بهشت را به ما دادند، چیزی جز جهنم خلق نکردند»؟
مثال دوم
·
جامعه سرمایه داری پس از توسعه همه جانبه خویش جامعه بشری
را با سرعتی سرسام آور به جلو راند و نیروهای مولده غول آسائی را در دامن خود
پرورد.
·
ولی مثل هر اندام زنده رفته رفته فرتوت شد و عمرش به سر
رسید و بسان فئودالیسم به سدی در برابر توسعه جامعه بشری بدل شد.
·
بحران عمومی سراپایش را فراگرفت و برای خروج موقتی از بحران
به جنگ های بزرگ جهانی و منطقه ای روی آورد که به بهای قتل عام میلیون ها انسان و
تخریب خردستیزانه محصول کار ارزشمند توده ها تمام شد و تمام خواهد شد.
·
درست به همان سان که در قرون وسطای واپسین طبقه بورژوازی و روشنگران
انقلابی پا به عرصه نهادند و عصر نوینی را نوید دادند، در این مرحله نیز طبقه
کارگر و روشنگران پرولتری وارد عرصه شدند و راه خروج از بحران عمومی را در گذار
تمام ارضی به سوسیالیسم استدلال و اثبات علمی کردند و شعار «پرولتاریای جهان متحد
شوید» را بر پرچم پیکار رهائی بخش خود نگاشتند.
·
درست به همان سان که بورژوازی انقلابی آغازین کرده بود.
الف
·
نتیجه اول این پیکار، تشکیل اولین حکومت کارگری در پاریس
بود که «کمون پاریس» نام داست.
·
حکومت مبتنی بر برابر حقیقی همه انسان ها از زن و مرد، بی
اعتنا به اصل و نسب، خون و تبار، نژاد و زبان، ملیت و مذهب و غیره.
·
اولین حکومت کارگری را بورژوازی متحد کشورهای همسایه بطرزی
بربرمنشانه سرکوب کرد و در خون هزاران کمونار انقلابی جسور خفه ساخت.
·
اولین حکومت کارگری 70 روز عمر کرد.
ب
طرحی از
مجله ارجمند هفته
·
دومین حکومت کارگری پس از انقلاب اکتبر در روسیه برقرار شد
و جهان را بلرزه درآورد.
·
این حکومت کارگری هنوز تشکیل نشده بود که از سوی 14 کشور سرمایه
داری محاصره شد و جنگ داخلی خونینی به راه افتاد.
·
پس از دفع موفقیت آمیز مداخلات خارجی و غلبه بر ضد انقلاب
داخلی، حکومت شوراهای کارگری مورد حمله ارتش فاشیستی آلمان قرار گرفت، بیست میلیون
شهید و صدها هزار مجروح و هزاران شهر و روستای بدل شده بر خاکستر نتیجه این تجاوز
بود.
·
این بار هم حکومت کارگری تضعیف گشت، ولی از پا نیافتاد.
·
ویرانه های جنگ جهانی دوم را هم ساخت و حضور خجسته اش در
عرصه جهانی سبب رهائی بسیاری از کشورهای جهان سوم از قید و بند استعمار و
نواستعمار گشت.
·
جهان علیرغم همه ناکامی ها و شکست ها رنگی دیگر گرفت.
·
دومین حکومت کارگران 70 سال عمر کرد.
·
پیکار رهائی بخش در فرم دیگری ادامه دارد.
·
آینده برغم دعاوی عوامفریبان رنگارنگ، از آن توده های مولد
و زحمتکش است.
·
در همین هفتاد سال دشوار که حکومت کارگری عمر کرد،
دستاوردهای مادی، اجتماعی، سیاسی، فکری، فرهنگی، علمی و تجربی عظیمی به دست آمد.
·
آیا می توان بزعم حضرت پوپر اعلام داشت:
«مارکسیست ـ لنینیست ها که وعده بهشت را به ما دادند، چیزی جز جهنم خلق نکردند»؟
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر