دودکش پاک کن کوچک و پرنده زیبا

جینا روک پاکو

برگردان میم حجری

پیشکش به الهام

·        یکی از روزها، دودکش پاک کن کوچک دندان هایش را مسواک زده بود و به کفش هایش واکس زده بود، که زنگ در خانه به صدا در آمد.

·        «بفرمائید!»، دودکش پاک کن کوچک گفت.

·        مستوره بود.

·        «دودکش پاک کن کوچک!»، مستوره گفت.

·        «دودکش من گرفته شده.

·        سراسر خانه ام شده پر از دوده و من نمی توانم پخت و پز کنم و برای بچه هایم آش بپزم.»

·        دودکش پاک کن کوچک رفت و نگاه کرد.

·        وضع همانطور بود که مستوره می گفت.

·        دودکش پاک کن کوچک رفت پشت بام.

·        در دودکش مستوره آشیانه قرار داشت و در آشیانه پرنده زیبائی نشسته بود.

·        «صبح به خیر!»، دودکش پاک کن کوچک گفت.

·        «لطفا لانه تان را به جای دیگری منتقل کنید.

·        لانه شما دودکش مستوره را بسته است.»

·        «پوووه!»، پرنده گفت.

·        «من زیباترین پرنده جهانم و هر جا که دلم خواست، آشیانه می سازم.»

·        دودکش پاک کن کوچک گفت:

·        «آشیانه تو سبب شده که خانه مستوره پر از دود شود و او نتواند پخت و پز بکند.

·        مستوره پنج بچه کوچک دارد و برای گرم کردن ده پا و ده دست خود به آتش اجاق نیاز دارند.»

·        اما پرنده بی خیال این حرف ها بود.

·        دودکش پاک کن کوچک پائین آمد و مستوره را با پنج بچه اش به پشت بام برد، تا آنها هم با پرنده حرف بزنند.

·        پرنده اما گوش هایش را گرفت و خود را به کری زد.

·        «پس من هم می روم شهرداری و به شهردار شکایت می کنم»، دودکش پاک کن کوچک گفت و به شهرداری رفت.

·        شهردار عینکش را بر چشم گذاشت و یک نامه رسمی نوشت.

·        «به نام شهر»، شهردار نوشت.

·        «پرنده زیبا باید همین امروز نقل مکان کند.»

·        پرنده زیبا نامه رسمی شهردار را پاره کرد و دور انداخت و از جای خود تکان نخورد.

·        شاید پرنده زیبا خواندن بلد نبود.

·        در هر حال، مردم شهر بسیار عصبانی شدند.

·        و وقتی که پرنده زیبا از فراز خیابان ها می پرید، مردم مشت خود را حواله اش می کردند و بد و بیراه می گفتند.

·        مستوره بیچاره بچه هایش را با لباس پشمی می خواباند و برای شان شیر سرد می داد.

·        البته این طوری نمی شد، زندگی کرد.

·        اما کسی چاره ای نمی دانست.

·        حتی دودکش پاک کن کوچک هم چاره ای به نظرش نمی رسید.

·        وقتی که او در پشت بام ها کار می کرد، حتی کلمه ای با پرنده زیبا رد و بدل نمی کرد.

·        حتی نگاهی هم به او نمی کرد.

·        بالاخره روزی از روزها پرنده پیش دودکش پاک کن کوچک آمد.

·        «دودکش پاک کن کوچک!»، پرنده آهسته گفت.

·        «من زیباترین پرنده جهانم، ولی کسی محلم نمی گذارد و کسی دوستم ندارد.»

·        «علتش این است که تو قلب سرد نامهربانی داری!»، دودکش پاک کن کوچک گفت.

·        پرنده سر افکنده شد و شرمنده گشت.

·        و در همان روز نقل مکان کرد.

·        اکنون در بالای چنار کهنسالی آشیانه ساخته است.

·        و وقتی از فراز خیابان های شهر می پرد، مردم برایش ـ دوستانه ـ دست تکان می دهند.

·        حتی مستوره برایش دست تکان می دهد، دودکش پاک کن کوچک هم به همچنین.

پایان