با تخته پاره ای در آغوش

 آواره ی آب های عالم شده ایم!

 عمران صلاحی

از این دریا

(بر گرفته از دفتر « آی نسیم سحری»)

 

از این دریا
چگونه می توان گذشت
 

که کوه مغناطیس
میخ از کشتی هامان می رباید و
بند از بند می گشاید.

با تخته پاره ای در آغوش
آواره ی آب های عالم شده ایم!

پایان