سیری در شعری خطاب به سهراب (1)

سرچشمه:

صفحه فیس بوک

مریم اسلامی

تحلیل واره ای از  شین میم شین

 

·       شعری نگفته ام که بنویسم، تا بگویی:

·       «وای چه زیباست!»

·       تنها چند خط گریسته ام، میان دفتری که سال ها ست

·       لذت خودکاری را به خویش ندیده است:

·       من نمی دانم چرا سهراب گفت:

·       «چشمها را باید شست، جور دیگر باید دید!»

·       من همه چیز را همانگونه که هست، می بینم!

·       آیا آن کودکی را که دراز کرد ه است، دست

·       و یا آن گل که ز بی مهری دهر پژمرده است

·       و یا آن کس که از تنهایی

·       به نوشتن ترانه دل بسته است،

·       جور دیگر دیدنش انصاف است؟

·       وقتی می بینی که زنی با فریاد

·       بهر فرزندانش، تن به هر کاری داد

·       وقتی می بینی که غروب خورشید

·       همه جا را گرفته است، چون باد

·       وقتی می بینی که همه غمگین اند، با نقاب گشته اند شاد

·       وقتی می بینی که سکوت در ظلمت با هزار آه و صدها فریاد

·       ناله ها را سر داد،

·       باز هم می گویی:

·       «جور دیگر باید دید؟»

·       وقتی خط به خط متن ها همه نیست جز آه

·       وقتی «مرده»  اند، همه در شهر سیاه

·       وقتی که بر لب هر پیر و جوان هست:  

·       «زندگی ام گشت تباه!»

·       باز هم می گویی:

·       «جور دیگر باید دید؟»

·       با هزار خنده ی تلخ، می گویم که به این حرف تو باید خندید!

·       شاید آن روز که سهراب می گفت:

·       «تا شقایق هست، زندگی باید کرد»

·       خبر از داغ دل نسترن سرخ نداشت.

·       شاید آن روز سهراب به قد قامت موج ایمان داشت

·       شاید آن روز سهراب…!

پایان 

میم

·      شعر غول آسائی است.

·      زلال و شفاف و آئینه وار.

·      رئالیستی از سر تا پا.

·      به تمام معنا زیبا.·       

·      عمر شاعر دراز باد!

·      این شعر زیبا عنقریب تحلیل خواهد شد، تا محتوای نهفته در ورای واژه ها برملا شود.

ادامه دارد