۱۳۹۱ فروردین ۲۸, دوشنبه

مکثی و بحثی روی کلمات قصار این و آن (35)

„سکوت را دوست دارم به خاطر ابهت بی پایانش“‏
فتانه قیطاسی

• سکوت ابهتی به معنی واقعی کلمه ندارد.

• سکوت فرمی از خلأ است!

• سکوت قحط کلام است و کلام کلید قفل های بسته!

• ابهت
به معنی واقعی کلمه در تکلم است!
• ابهت
به معنی واقعی کلمه، در خروج از الکنیت خودخواسته خویش است، یعنی در روشنگری است!
• ابهت
به معنی واقعی کلمه در کشف و افشای جانبدارانه حقیقت است!

• حقیقت
اسم رمز رهائی فردی و اجتماعی است!


آشنا ملک

بی رحمانه ترین دروغ ها اغلب با سکوت گفته می شوند.

• بی رحمانه ترین حقایق نیز.

• خودویژگی سکوت همین است:

• لب بستن همزمان بر حقیقت و دروغ!

• سکوت اما عقیم و نازا ست!

• سکوت چه بسا به همین دلیل از توطئه و دسیسه سرشار است!

• سکوت چه بسا از خنجر از پشت آکنده است!
• سکوت چه بسا هراس انگیزتر از تکلم است!


• سکوت نشانه بن بست است!

• سکوت نشانه شکست در راه کشف راه حل است!

سکوت پایان انسان وارگی انسان و برگشت او به فوندامنت ها و بنیادها ست!
فوندامنتالیسم در همه فرم های آن در لجنزار سکوت نطفه می بندد و نشو و نما می کند!
پایان

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر