اونتولوژی و اونتولوژی نوین (2)

نیکولای هارتمن (1882 ـ 1950)

فیلسوف و پروفسور فلسفه آلمانی
از اونتولوگ های بنیادی
نماینده رئالیسم انتقادی
از نوسازان مهم متافیزیک در قرن بیستم
آثار او
اونتولوژی (4 جلدی)
جلد اول: بنیانگذاری اونتولوژی
جلد دوم: امکان و واقعیت
جلد سوم: ساختمان جهان واقعی
جلد چهارم: آموزش مقوله ای و فلسفه طبیعت
فلسفه ایدئالیسم آلمان
اتیک
ارسطو و هگل
خطوط اصلی متافیزیک شناخت و .....

پروفسور مانفرد بور
پروفسور هاینتس پپرله
برگردان شین میم شین

1
اونتولوژی در فلسفه ارسطو

• ارسطو وظیفه اونتولوژی را بشرح زیر تعیین می کند:
• «اونتولوژی باید موجود را در خلوص آن در نظر گیرد، در همان میزان که خالص و بی غل و غش است و ماهیت آن و چند و چون آن را نیز به همین سان، یعنی در همان میزان که خالص و بی غل و غش اند.»

• اونتولوژی قدیم بر فرضیه غلط زیر مبتنی بوده است:
• اونتولوژی قدیم عام را بمثابه ماهیت شیئیت یافته تلقی می کند، ماهیتی که در گذر از مراحل معینی به هستی مستقل دست می یابد، بمثابه واقعیت رئال چیزها، بمثابه درون آغازین و فرمبخش چیزها درنظر گرفته و تعریف می شود و این چیزی جز بیان کلاسیک ایدئالیسم عینی نبوده است.

• اونتولوژی قدیم بلحاظ متد، گمانورزانه ، ترکیبگر، راسیونالیستی ـ استقرائی بوده است.

2
اونتولوژی در ماتریالیسم مکانیکی

• ماتریالیست های انگلیسی و فرانسوی قرن 17 و 18 اولین کسانی بوده اند که به خصلت گمانورز و دگماتیکی اونتولوژی قدیم پی می برند و اعلام می کنند که کلیه احکام اونتولوژیکی بطور مطلق در نظر گرفته می شوند.

3
اونتولوژی در فلسفه کلاسیک آلمان

• کانت نیز سهم مهمی در غلبه بر نوع قدیم اونتولوژی ادا کرده است، اگرچه ایدئالیسم ترانسندنتال او را می توان ماهیتا بمثابه اونتولوژی (فقط اونتولوژی شعور شناسنده) تلقی کرد.

• تفکر اونتولوژیکی بعد از کانت، بار دیگر در سیستم های فیشته، شلینگ و هگل اهمیت بزرگی کسب می کند.
• هگل اونتولوژی را بمثابه «آموزش مربوط به تعاریف انتزاعی ماهیت» تعریف می کند.
• (هگل، «دایرة المعارف»، پاراگراف 33)

• اونتولوژی ـ بعد از هگل ـ اهمیت خود را بکلی از دست می دهد.
• در قرن نوزدهم فشنر و لوتسه به عنوان دنباله روان تفکر اونتولوژیکی وارد صحنه می شوند.
• اونتولوژی در آغاز قرن بیستم توسط پیشلر در اثر او تحت عنوان «راجع به اونتولوژی کریستیان ولف» (1910) نوسازی می شود.

4
اونتولوژی نوین

گونتر یاکوبی (1881 ـ 1969)
تئولوگ و فیلسوف آلمانی
آثار:
اونتولوژی عمومی (دو جلدی)
پراگماتیسم

• جریانی که در فلسفه بورژوائی بویژه از سال های 20 قرن بیستم به بعد، نام «اونتولوژی نوین» به خود می گیرد، واکنشی است بر روند سوبژکتییف گشتن وعرفانگرا گشتن فلسفه امپریالیستی.

• این روند سوبژکتییف گشتن وعرفانگرا گشتن فلسفه با فرم های نمودین زیرین خویش وارد صحنه می شود:

الف

• نئوکانتیانیسم

ب

• پوزیتیویسم

ت

• فلسفه حیات و اگزیستانسیالیسم


• بنظر گروهی از فلاسفه متعلق به اردوگاه فلسفه بورژوائی از جمله گونتر یاکوبی ـ حتی ـ بمثابه «فروپاشی فلسفه ما»، در نتیجه «وابسته گشتن آن به سوبژکتیویته و سوبژکت» تلقی می شود که باید بر ضدش وارد عمل شد.

• اونتولوژی نوین اکنون وظیفه جدیدی بنام دفاع در مقابل ماتریالیسم فلسفی به عهده گرفته است.

• برجسته ترین نمایندگان اونتولوژی نوین به شرح زیر بوده اند:

الف

• نیکولای هارتمن

ب

• گونتر یاکوبی

• اونتولوژی نوین بمثابه یک جریان فلسفی، یکپارچه نیست.

ادامه دارد