سوسیالیسم و کمونیسم اوتوپیکی (9)

اتین کابت (1788 ـ 1856)

نویسنده، سیاستمدار و انقلابی فرانسوی
جزو کمونیست های اوتوپیکی
پس از اتمام تحصیل در رشته حقوق به مخالفت با ناپلئون برخاست.
پس از شکست ناپلئون وکیل مدافع آنها شد و با نظرات شان آشنا گشت.
در انقلاب ژوئیه (1830) جزو توطئه گران برای براندازی کال دهم و جایگزینی اش با لوئی فیلیپ بود.
پس از آشنائی با خودکامگی و بی اعتنائی اجتماعی لوئی فیلیپ به سوسیالیسم روی آورد.
ناشر روزنامه فلسفی «خلق» که در سال 1834 توقیف شد و او به 5 سال تبعید در لندن محکوم شد.
در لندن با ایده های روبرت اون آشنا شد و پس از برگشت به فرانسه قصد عملی کردن آنها را داشت.
رمان سفر به ایکاری را نوشت که حاوی طرح جامعه اشتراکی اوتوپیکی است:
در جامعه مورد نظر کابت، وسایل تلوید در مالکیت خلق اند.
دولتی کردن، نظامی کردن، سانسور کتب و مطبوعات و پرستش شخصیت ایکاروس ـ رهبر مرحوم ایکاری ـ یادآور استالینیسم اند.
او برای نیل به آماج خود به تأسیس انجمن آموزش کارگران پرداخت.
از انقلاب 1848 به دفاع برخاست.
بعد در امریکا همبود اوتوپیکی خود را تحقق بخشید و با مخالفت استعمارگران مواجه شد.
در همبود 500 نفره اش لوازم آرایش، زیور آلات و البسه رنگارنگ ممنوع بود.
همبود اشتراکی او پس از مرگش فروپاشید.
ویکی پیدیا

سوسیالیسم و کمونیسم اوتوپیکی
پروفسور دکتر وینفرید شرودر
برگردان شین میم شین

I
کمونیسم اوتوپیکی انقلابی ـ آته ئیستی

• رهبران جنبش پرولتری در این سال ها به شرح زیر بوده اند:

1

• بلانکی

2

• دزامی
• مارکس و انگلس بلانکی و دزامی و گای را شاگردان فلسفه ماتریالیستی قرن هجدهم محسوب می دارند.

3

• پیلوت

4

• لاپونه رای

• آنها، علیرغم اختلاف نظر در طرح های شان، نظریات موره لی و قبل از همه، بابوف را بنیان کار خود قرار می دهند و به توسعه و تکامل آنها می پردازند.
• باید یادآور شد که آنها نه تنها موضع ماتریالیستی داشته اند، بلکه علاوه بر آن به شناخت روند تاریخ ژرفای خاصی بخشیده اند.

II
کمونیسم اوتوپیکی انقلابی ـ مسیحی

• در این دوره علاوه بر کمونیسم اوتوپیکی انقلابی ـ آته ئیستی، کمونیسم اوتوپیکی انقلابی ـ مسیحی نیز از سوی الفونس کونستانت و الفونس اسکویروز (1812 ـ 1876) بنیانگذاری می شود که همبودهای اولیه مسیحی را بمثابه اولین مرحله جامعه بشری با سمتگیری کمونیستی می داند و حضرت عیسی را بمثابه اولین کمونیست انقلابی تلقی می کند.

• بنظر مارکس و انگلس، بزرگترین تأثیر را در آن زمان کابت با کمونیسم ایکاری اش بر طبقه کارگر اعمال می کند.
• «کابت فرانسوی، در دوره تبعیدش در انگلستان، تحت تأثیر ایده های کمونیستی رایج در آن کشور قرار می گیرد و پس از برگشت به فرانسه به محبوب ترین ـ هرچند سطحی ترین ـ نماینده کمونیسم در آن کشور تبدیل می شود.»

• کابت در کتابش تحت عنوان «سفر به ایکاری» ، که در سال 1839 منتشر می شود و تا 1848 پنج بار تجدید چاپ می شود، در پی اثبات ضرورت تشکیل تشکیلات توده ای است، که در آنها فقیر و غنی با هم همکاری می کنند.

• کابت صنعت مدرن را تأیید می کند و معتقد است که از طریق بهبود تدریجی وضع کارگران و کاهش مستمر مالکیت خصوصی از طریق بستن مالیات های سنگین بر سرمایه و ارثیه می توان به نشکیل نظام کمونیستی کمک کرد.
• بنظر او برقراری کمونیسم کلیه سدهای موجود در برابر توسعه تکنیک و بهبود وضع زندگی انسان ها را از میان برخواهد داشت.

• کابت در دسامبر سال 1848 میلادی، پس از ناکامی در عملی ساختن نقشه هایش در فرانسه، به آمریکا می رود تا همبودهای الگوئی «ایکاری های» خود را درآنجا تأسیس کند.
• او پس از سه سال، دو باره به فرانسه بر می گردد، بی آنکه از ایمان اوتوپیستی خود، مبنی بر استقرار کمونیسم از طریق صلح آمیز منصرف شده باشد.

• انگلس می نویسد:
• «رشد کمونیسم مورد استقبال اکثریت ارواح برجسته فرانسه قرار می گیرد.
• پیر لرو (متافیزیسین)، جرج ساند (مدافع جسور حقوق بشر)، ابه دلامنا (مؤلف کتاب «کلام یک مؤمن») و بسیاری دیگر، همه کم و بیش تحت تأثیر نظریات کمونیستی بوده اند.

پیر ژوزف پرودون (1809 ـ 1865)
اقتصاددان، جامعه شناس فرانسوی
اولین نماینده آنارشیسم
او برای محو استثمار و حکومت، حکومت مردم بر مردم را پیشنهاد می کرد.
شعار معروف او: «مالکیت یعنی سرقت!»

• مهمترین مؤلف در این میان پرودون نام دارد، جوانی که دو سه سال پیش کتابش تحت عنوان «مالکیت به چه معنا ست؟» منتشر می شود.
• این کتاب اثری فلسفی از سوی کمونیست های فرانسوی است.»

• تصادفی نیست که مارکس در سال 1847 میلادی در کتابش تحت عنوان «فقر فلسفه» به چالشی مفصل با نظرات پرودون بر می خیزد.

ادامه دارد