شین میم شین
بوستان
باب سوم
در عشق و مستی و شور
حکایت پانزدهم
بخش اول
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۹۱ )
ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم
نبود اش ز تشنیع یاران خبر
که غرقه ندارد ز باران خبر
معنی تحت اللفظی:
عاشق
بی خیال بدگویی (مزمت) دوستان بود.
به همان سان که غرق شونده بی خیال بارش باران است.
سعدی
در این بیت شعر،
محتوای همان ضرب المثلی را تبیین می دارد که «بالاتر از سیاهی رنگی نیست.»
سعدی
انتقاد و اندرز دوستان را به بارش باران تشبیه می کند
و
عاشق را به غرقه.
غرقه در فکر نجات از مرگ است و نظر این و ان برایش ارزشی ندارد.
که را پای خاطر برآمد به سنگ
نیندیشد از شیشه نام و ننگ
معنی تحت اللفظی:
کسی که پای دلش به سنگ خورده باشد، اعتنایی به شیشه نام و ننگ ندارد.
سعدی
در این بیت شعر،
از بی اعتباری دیالک تیک ننگ و نام در شرایط استثنائی سخن می گوید.
در شرایطی که پای خاطر انسانی بر سنگ می خورد و درد شدیدی تمام وجودش را تسخیر می کند.
عشق در قاموس سعدی با جنون دست در دست و شانه به شانه می رود.
عشق خانه خرد را به آتش می کشد و عاشق را در حالت استثنائی خاصی قرار می دهد.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر