درنگی
از
شین میم شین
منبع:
ویکی پیدیا
حزب کمونیست کارگری ایران
(حککا)
یک حزب سیاسی و مخالف جمهوری اسلامی ایران است.
این حزب در سال ۱۳۷۰ خورشیدی در پی انشعاب گروهی از اعضای سابق حزب کمونیست ایران از این حزب
به رهبری منصور حکمت تأسیس شد.
حزب کمونیست کارگری یک حزب کمونیستی است.
این پژوهش ویکی پیدیایی فاقد ارزش علمی است.
پژوهش علمی هر حزب سیاسی و حتی هر شخصیت سیاسی و هنری و علمی و ادبی و غیره
اصولا و اساسا
باید ماهیت طبقاتی آن را کشف کند.
موافقت و مخالفت کسی و یا حزبی با جمهوری اسلامی ایران
می تواند مضامین و علل بیشماری داشته باشد
و
حتما نباید بیانگر ماهیت طبقاتی آن کس و آن حزب باشد.
حزب کمونیست کارگری یک حزب کمونیستی است.
این حزب هدف خود
را
استقرار جمهوری سوسیالیستی در ایران،
برچیدن نظام سرمایه‌داری
و
برپایی جامعه‌ای مبتنی بر برابری اقتصادی و اجتماعی
از طریق سازماندهی انقلاب اجتماعی طبقه کارگر
اعلام کرده است. حزب کمونیست کارگری
نتیجه نهایی ائتلاف گروهک های چپ نما در زمان شاه و انشعابات بیشمار پی در پی آنها ست.
انشعاب
مشخصه مرکزی و اصلی و مهم این جریانات چپنما ست.
سؤال این است که دلیل این بی ثباتی تشکیلاتی چیست؟
از کمپین‌های سیاسی مهم این حزب در دفاع از کارگران، کمپین‌ها علیه اعدام و مشخصا علیه اعدام نازنین فاتحی و کبرا رحمان پور، کمپین نجات سکینه محمدی آشتیانی از سنگسار که باعث شد دستگاه قضائی جمهوری اسلامی در این حکم و نیز صدور احکام مشابه تجدید نظر کند.
مخالفت با اعدام
فی نفسه
بیانگر چیز روشنی نیست.
تقریبا ۹۹ در صد دول امپریالیستی مخالف اعدام اند.
روی اعدام باید بحث کرد.
همچنین کمپین‌های قدرتمند علیه دادگاه‌های شریعت در کانادا و انگلیس، کمپین‌های متعدد در دفاع از زندانیان سیاسی در ایران یا فعالیت‌های بین‌المللی علیه اسلام سیاسی نام برد.
معلوم نیست که منظور سران حزب کمونیست کارگری از سیاست و زندانی سیاسی چیست.
مخالفت با هر کار جمهوری اسلامی ایران به بهانه های بند تنبانی
کسب و کار هر روزه امپریالیسم جهانی
و
حمایت از احزاب و سازمان ها و دار و دسته های به اصطلاح سیاسی ایرانی و شخصیت های هنری و غیره
کسب و کار همه روزه اجامر امپریالیستی است.
حککا
مخالف سرسخت هر نوع حکومت مذهبی، قومی و ملی است.
از همین جمله فقر فلسفی و نظری حککا و بیگانگی اش با الفبای مارکسیسم آشکار می گردد.
میدان عوامفریبی حککا
روبنای ایده ئولوژیکی ضمن بی اعتنایی به زیر بنای اقتصادی است.
حکومت
به تنهایی نه وجود دارد و نه معنی.
تعیین کننده در دیالک تیک حاکمیت و حکومت، حاکمیت است.
حاکمیتی که طبقاتی است.
حکومت همیشه و همه جا ساز دوم را می زند.
یعنی
تابع و سرسپرده حاکمیت است.
این شیوه موضعگیری حککا فقط به درد عوامفریبی می خورد.
این حزب طرح‌های دیگر گروه‌های سیاسی
برای برقراری نظام فدرالیسم در ایران را محکوم می‌کند
فدرالیسم
هم
یکی از فرم های حکومتی است و فی نفسه بیانگر چیز روشنی نیست.
تفاوت میان فدرالیسم با زیربنای اقتصادی فئودالی و سرمایه داری و سوسیالیستی
از زمین تا آسمان است.
موافقت و مخالفت با فدرالیسم بیانگر چیز روشنی نیست.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر