رخشنده اعتصامی
(۱۲۸۵ – ۱۳۲۰)،
معروف به پروین اعتصامی
درنگی
از
میم حجری
پا به هرجا که نهی برگ گلی است
همه جا شاهد رعنائی هست
همه جا شاهد رعنائی هست
معنی تحت اللفظی:
در گلستان هر گوشه که بنگری، گلی هست.
همه جا زیبارویی وجود دارد.
پروین
در این بیت شعر،
دیالک تیک طبیعتی و جامعتی
را
به شکل دیالک تیک برگ گل زیبا و شاهد رعنا بسط و تعمیم می دهد
و
به خواننده و شنونده شعر معرفی می کند.
منظورش این است که نه قحط گل است و نه قحط زیبایی.
ضمنا زیبایی، عینی است و نه میلی.
بلبل هم نباشد، گل زیبا ست.
باغبانان همگی بیدارند
چمن و جوی مصفائی هست
چمن و جوی مصفائی هست
معنی تحت اللفظی:
در گلستان باغبانان بیشماری بیدار و در کارند.
به همین دلیل، گل و چمن و جوی مصفا وجود دارد.
پروین
در این بیت شعر،
دیالک تیک سوبژکت و اوبژکت
را
به شکل دیالک تیک مولد (تولید کننده) و مولود (تولید شده)
و
به شکل دیالک تیک باغبان و گلستان بسط و تعمیم می دهد.
پروین
ضمنا
از قول گل، اثبات می کند که گل تک واحدی تحفه نطنز نیست.
هر گلی بود و نبود و زشتی وزیبایی خود
را
مدیون زحمتکشان است.
اگر باغبانان زحمتکش نباشند، جهان به گلخنی تهوع انگیز مبدل می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر