درنگی
از
شین میم شین
دکتر بهروز آرمان
افرزوزه ای بر فراز "گفتمان های" خواستگرا
این عنوان این نوشته حریف است.
افرزوزه به چه معنی است؟
ما دنبال معنی این واژه در گوگول ـ موگول گشتیم، ولی پیدا نکردیم.
حریف
اما خیال می کند که معنی این واژه او برای همگان روشنتر از آفتاب است.
به همین دلیل در پایان مطلب، توضیحی راجع بدان نهاده است.
حریف
احتمالا
دکترایش را در زمینه ایران باستان گرفته است.
سؤال برای ما این است
که دلیل این هماندیشی با همنوع با واژه های عهد عتیق چیست و مخاطب حریف کیست؟
واژه دوم حریف، گفتمان است.
گفتمان
به معنی مباحثه و مجادله، مسیر و جریان و راه و روش است.
راسخون
منظور حریف از قراز و خواستگرا چیست؟
افرزوزه ای بر فراز "گفتمان های" خواستگرا
موضوع مطلب حریف
مبهم و نا روشن است.
حریف
به احتمال قوی،
اراده را به خواست ترجمه کرده است و اراده گرایی (وولونتاریسم) را به خواستگرا.
بی دلیل نیست که عقلای قوم گفته اند:
هنر نزد جنقوریان است و بس.
۱
هشدارهایِ "فریدریش نیچه" در کتاب "چنین گفت زرتشت"،
آن هم پس از "سیاهکاری" هایِ دین سالارانِ کاتولیک در سده های میانه ی اروپا،
هنوز هم برای ما آموزنده
است:
هشدارهای نیچه؟
حریف از بین ۱۲۴ هزار پیامبر، یک راست به سراغ حضرت جرجیس (مرجع تقلید عادولف هیتلر)
رفته است.
مگر منظور نیچه از زرتشت در این اثر او، همان زرتشت پیامبر بوده است؟
مگر نیچه پیرو شعار پندار و گفتار و کردار نیک زرتشت بوده است؟
حتی احمد شاملو که لاطائلات نیچه از کتب بالینی اش بوده اند،
کم و یا بیش، منتقد نیچه بوده است و یاسپرس را بر نیچه ترجیح داده است.
مراجعه کنید
به
«بامداد در آینه»
نورالدین سالمی
حریف
مجذوب «هشدارهای» نیجه
(خاتم الفلاسفه امپریالیسم و مؤسس ایراسیونالیسم، راسیسم، نیهلیسم اخلاقی و مبلغ نیهلیسم نطری و عملی و فاشیسم و زباله های دیگر)
شده است و به تبلیغ لاطائلات نیچه برخاسته است.
اراده به قدرت هم از مفاهیم فاشیست ها ست:
«اراده‌ی معطوف به قدرت» یا تمایل به کسب قدرت
یکی از مفاهیم مرکزی در آثار «فردریش نیچه»، است.
نیچه
این تمایل را نیرویی غیرمنطقی در نظر می گیرد که در همه‌ی افراد وجود دارد
و می توان آن را برای رسیدن به اهداف متفاوت به کار گرفت.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر