ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿وَالَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَنُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ
تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا أَبَدًا ۖ وَعْدَ
اللَّهِ حَقًّا ۚ وَمَنْ أَصْدَقُ مِنَ اللَّهِ قِيلًا﴾
[ النساء: ۱۲۲]
و كسانى را كه ايمان آورده‌اند و كارهاى نيكو كرده‌اند به بهشتهايى درمى‌آوريم كه در آن نهرها روان است و در آنجا جاويدانند.
وعده بر حق خداوند است، و چه كسى از او راستگوى‌تر است؟
کریم
در این آیه، قطب تطمیع از دیالک تیک تهدید و تطمیع را یادآور می شود.
جنت با رودهای روان به عوض جهنم با آتش سوزان.
﴿لَّيْسَ بِأَمَانِيِّكُمْ وَلَا أَمَانِيِّ أَهْلِ الْكِتَابِ ۗ مَن
يَعْمَلْ سُوءًا يُجْزَ بِهِ وَلَا يَجِدْ لَهُ مِن دُونِ اللَّهِ وَلِيًّا
وَلَا نَصِيرًا﴾
[ النساء: ۱۲۳]
نه بر وفق مراد شماست و نه بر وفق مراد اهل كتاب، كه هر كس كه مرتكب كار بدى شود جزايش را ببيند، و جز خدا براى خويش دوست و ياورى نيابد.
قطب تطمیع دیالک تیک تهدید و تطمیع در این آیه به صورت دوستی با خدا و نه با کسی دیگر و قطب تهدید به صورت جزا بسط و تعمیم می یابد.
همین دیالک تیک برای کریم کافی است.
او دیگر نیازی به تفکر و استدلال علمی و نظری و تجربی و منطقی ندارد.
فرنگی ها این دیالک تیک را دیالک تیک شیرینی و شلاق می نامند.
﴿وَمَن يَعْمَلْ مِنَ الصَّالِحَاتِ مِن ذَكَرٍ أَوْ أُنثَىٰ وَهُوَ
مُؤْمِنٌ فَأُولَٰئِكَ يَدْخُلُونَ الْجَنَّةَ وَلَا يُظْلَمُونَ نَقِيرًا﴾
[ النساء: ۱۲۴]
و هر كس كه كارى شايسته كند چه زن و چه مرد اگر مؤمن باشد به بهشت مى‌رود و به قدر آن گودى كه بر پشت هسته خرماست به كس ستم نمى‌شود.
اینجا قطب تطمیع دیالک تیک تهدید و تطمیع به صورت بهشت بسط و تعمیم داده می شود و خواه و ناخواه به برابری زن و مرد اشاره می رود.
ضمنا
تعریف ستم در سنت فردوسی عرضه می شود.
کریم دیالک تیک داد و بیداد را به صورت دیالک تیک داد و ستد بسط و تعمیم می دهد.
کریم در این آیه، گودی هسته خرما را به معنی ناچیزترین چیزها به خدمت می گیرد.
در آیات دیگر، پوست هسته خرما را به خدمت گرفته است.
﴿وَمَنْ أَحْسَنُ دِينًا مِّمَّنْ أَسْلَمَ وَجْهَهُ لِلَّهِ وَهُوَ
مُحْسِنٌ وَاتَّبَعَ مِلَّةَ إِبْرَاهِيمَ حَنِيفًا ۗ وَاتَّخَذَ اللَّهُ
إِبْرَاهِيمَ خَلِيلًا﴾
[ النساء: ۱۲۵]
دين چه كسى بهتر از دين كسى است كه به اخلاص روى به جانب خدا كرد و نيكوكار بود و از دين حنيف ابراهيم پيروى كرد؟
و خدا ابراهيم را به دوستى خود برگزيد.
کریم
در این آیه خود را ادامه دهنده سنت ابراهیم خلیل الله و دین اسلام را تداوم دین او قلمداد می کند.
ابراهیم بت شکن، خلیل الله بود.
صفت خلیل الله برتر از صفت رسول الله و نبی الله است.
کریم در این آیه، میان خلیل الله و حبیب الله علامت تساوی می گذارد.
بدین طریق کریم به مقام ابراهیم ارتقا می یابد.
کریمی که بر خلاف ابراهیم، بتی نشکسته است.
بلکه بت الله را مادیت زدایی کرده و به صورت الله انتزاعی به آسمان برده است و برده دار مطلق از او اختراع کرده است.
نتان یاهو هم خود را پیرو ابراهیم خلیل الله می داند و در صدد جامه عمل پوشاندن به سنت او ست.
مراجعه کنید
به
مصاحبه او با خبرنگار یانکی
﴿وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ ۚ وَكَانَ اللَّهُ بِكُلِّ شَيْءٍ مُّحِيطًا﴾
[ النساء: ۱۲۶]
از آن خداست هر چه در آسمانها و زمين است و خدا بر هر چيزى احاطه دارد.
کریم
در این آیه،
از الله، مالک مطلق همه چیز هستی اختراع می کند و عملا بر مالکیت خصوصی اعتبار فقهی ـ مذهبی ـ حقوقی می بخشد.
وقتی خدا مالک همه چیز کل هستی باشد، طبقه حاکمه برده دار هم باید بسان او مالک وسایل اساسی تولید باشند و توده برده را زیر یوغ استثمار بکشند.
آسمان
آیینه زمین است و بس.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر