خود آموز خود اندیشی (۱۰۹۰)

 

  

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۳ ـ ۸۴)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم

 

 

 رقیب ام سرزنش ها کرد، که از این باب رخ بر تاب

چه افتاد این سر ما را، که خاک در نمی ارزد؟

معنی تحت اللفظی:

رقیب مرا سرزنش کرد و گفت:

«برو  سراغ کس دیگری.»

چی شده که سر ما ارزش خاک دری شدن را حتی ندارد؟

 

اکنون معلوم می شود که ما نه با عشق کسی به کسی، بلکه با خودستیزی کسی سر و کار داریم.

 

اگر رقیب سرزنش کند و برای بندگی او حتی پشیزی ارزش قائل نشود، عاشق باید نه به انتقاد از جانان و مراقب او، بلکه به تحقیر خود بپردازد و «بی ارزشتر از خاک در جانان بودن سر خویش» را نتیجه بگیرد.

 

حافظ بهترین شاگرد مکتب نوکرپرور سعدی و ادامه دهنده سنت ننگین او در این زمینه است.

 

معلوم نیست که قهرمان سعدی از کدام آبرو سخن می گوید.

 

ادامه دارد.