۱۴۰۳ شهریور ۱۶, جمعه

درنگی در سخنی از مسعود دلیجانی راجع به فحشاء (۱۰)

  


درنگی

از 

میم حجری
 
 
 هدف بورژوازی که در پشت منافع فواحش و رسمیت بخشی به فواحش پنهان می شود، از اطلاق پرولتاریا به لومپن پرولتاریا نه دفاع از فواحش که رسمیت بخشی به فاحشه گری است. 
 
معنی تحت اللفظی:
بورژوازی  به دفاع از منافع فواحش 
تظاهر می کند
و
به فحشاء رسمیت می بخشد.
بورژوازی 
لومپن پرولتاریا را پرولتاریا می نامد.
هدف بورژوازی رسمیت بخشی به فحشاء است.
 
۱
هدف بورژوازی رسمیت بخشی به فحشاء است.
 
۹۹ در صد اعضای جنقوری و جهان، بیگانه با دیالک تیک مارکسیستی (ماتریالیستی) و حتی ایدئالیستی (هگلیانیستی) اند.
به همین دلیل، سوبژکتیویستی می اندیشند.
یعنی عملا نمی اندیشند.
فقط طوطی وش خرافات این و آن را نشخوار می کنند.


هنر و شق القمر سوبژکتیویسم معرفتی،
 گیر دادن به سوبژکت ها (این و آن) است
که به گرفتار ماندن در منجلاب دگر پرستی و یا دگر ستیزی منجر می شود.

دلیل معرفتی کیش شخصیت 
همین طرز «تفکر» بند تنبانی است که رواج جهانی شرم انگیزی دارد.
 
 
نتیجه نهایی حاصل از طرز «تفکر» سوبژکتیویستی،
 طبقه بندی بشریت به خادم و خاین، پهلوان و فرومایه است.

نمایندگان نظری نمونه وار و قاطع و پیگیر این طرز «تفکر»
 را
 استالینیست ها و تروتسکیست ها و فاشیست ها و فوندامنتالیست ها تشکیل می دهند.

مسعود 
در این م که صادر می کند، دیالک تیک سیستم و سوبژکت را فراموش می کند.
 
به همین دلیل به سوبژکت (بورژوازی) گیر می دهد و سیستم را عملا ماستمالی می کند.

تبدیل اعضای جامعه و جهان به جنده،
روندی  اوبژکتیو(عینی) است و نه سوبژکتیو (میلی، این و آنی). 
 
این زیربنای اقتصادی جامعه سرمایه داری، این سیستم امپریالیستی (و فئودالی ـ فوندامنتتالیستی) است که جامعه را طویله و تیمارستان می کند
و
اعضای جامعه را لومپنیزه (جنده و جاکش و گدا و جاسوس و جلاد و جنایتکار و غیره) می کند.
 
 خود سوبژکت (خود بورژوازی در این سخن مسعود) هم جنده و جاکش و جاسوس و جلاد و جنایتکار می شود.
 
مفهوم سانترال و مبهم و مهم این حکم (جمله) مسعود  
را 
«رسمیت بخشی» تشکیل می دهد که ذهن ما را مدت ها به خود مشغول داشته است.

هدف بورژوازی رسمیت بخشی به فحشاء است.
 
منظور مسعود از این واژه چیست؟
 محتوای مفهومی این واژه چیست؟

فحشاء
همانطور که در بخش های قبلی تحلیل، اشاره رفت،
رسمیت دیرین دارد.
 
مسعود هم بیشک می داند.
از این رو، رسمیت بخشیدن به به چیزی که رسمیت دارد،
سؤال انگیز است.

اما علیرغم این ابهام مفهومی، در این جمله مسعود، حقیقت خوف انگیزی خرناسه می کشد که باید در روند این تحلیل کشف و افشا شود.

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر