خود آموز خود اندیشی (۹۷۶)

شین میم شین

بوستان

باب سوم

در عشق و مستی و شور

حکایت اول

بخش اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۸۰ ـ ۸۳)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

گر من از دوست بنالم، نفسم صادق نیست

خبر از دوست ندارد، که ز خود با خبر است.

.معنی تحت اللفظی:

کسی که از دست دوست شکوه سر دردهد،

صداقت ندارد.

دوست باید در مقابل دوست،

از خود بی خبر باشد.

 

سعدی

 در این بیت،

 دیالک تیک عشق

 را

به شکل دیالک تیک عاشق و دوست بسط و تعمیم می دهد و از آن دیالک تیک هیچ و (۱) می سازد.

 

سعدی در این بیت، دیالک تیک عشق را به شکل دیالک تیک عاشق و دوست بسط و تعمیم می دهد و از آن دیالک تیک هیچ و همه چیز می سازد.

عاشق در قاموس سعدی

 هیچ محسوب می شود و دوست، همه چیز.

در نتیجه، دیالک تیک فرو می پاشد و وابستگی می ماند.

چون هیچ را به هیچ دیالک تیکی راه نمی دهند.

دیالک تیک

قطب انگل و هیچ واره و هیچ کاره نمی پذیرد.

 

ادامه دارد.