۱۴۰۳ اردیبهشت ۳۱, دوشنبه

قرآن کریم از دیدی دیگر (۲۴۸)

      

ویرایش و تحلیل

 از

فریدون ابراهیمی

﴿فَبِمَا رَحْمَةٍ مِّنَ اللَّهِ لِنتَ لَهُمْ ۖ وَلَوْ كُنتَ فَظًّا غَلِيظَ الْقَلْبِ لَانفَضُّوا مِنْ حَوْلِكَ ۖ فَاعْفُ عَنْهُمْ وَاسْتَغْفِرْ لَهُمْ وَشَاوِرْهُمْ فِي الْأَمْرِ ۖ فَإِذَا عَزَمْتَ فَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ يُحِبُّ الْمُتَوَكِّلِينَ﴾
[ آل عمران: ۱۵۹]

به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى.

 اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.

 پس بر آنها ببخشاى و برايشان آمرزش بخواه و در كارها با ايشان مشورت كن و چون قصد كارى كنى بر خداى توكل كن، كه خدا توكل‌كنندگان را دوست دارد.

این جور آیات کریم،

به تعیین طرز رفتار خود او با مسلمین و تجدید نظر در طرز رفتار خود با مسلمین اختصاص دارند.

 

۱

به سبب رحمت خداست كه تو با آنها اينچنين خوشخوى و مهربان هستى.

این بخش از این آیه،

طرز رفتار مؤثر و مفید با با مسملین را تعیین می کند:

کریم باید خوشخو و مهربان باشد و نه منتقد و پیگیر و خشمگین.

کریم

کما فی السابق

دلیلی ندارد.

به همین دلیل، خوشخویی مصلحتی و عوامفریبانه و سطحی خود را 

رحمت الهی بر خود جا می زند.

 

۲

 اگر تندخو و سخت‌دل مى‌بودى از گرد تو پراكنده مى‌شدند.

اکنون

کاسه ای که زیر نیمکاسه خوشخویی است، نمودار می گردد:

خوشخویی

برای جلب مسلمین است.

برای جلوگیری از فاصله گیری مسملین از کریم است.

خوشخویی به این دلیل رحمت الهی است 

که

مفید و سودمند است.

این چیزی جز پراگماتیسم کریم نیست.

برای پراگماتیسم،

حقیقت کشک هم نیست.

تعیین کننده 

سودمندی است و نه حقیقت.

اگر کشتار نصف جمعیت جامعه هم مفید باشد،

رحمت الهی است.

پراگماتیسم

مهم ترین و ارتجاعی ترین و ضد انسانی ترین مکتب فلسفی امپریالیسم است.

۳

 پس بر آنها ببخشاى و برايشان آمرزش بخواه و در كارها با ايشان مشورت كن و چون قصد كارى كنى بر خداى توكل كن، كه خدا توكل‌كنندگان را دوست دارد.

این بخش از این آیه،

مملو از رهنمودهای اخلاقی (رفتاری) است:

کریم

باید مسلمین تندخو را ببخشد و از خدای کذایی برای شان خوشخویی (رحمت الهی) بخواهد.

ضمنا

برای خر کردن مسلمین، باید دموکراسی بازی در بیاورد:

مثلا

با آنها مشورت الکی بکند.

انتخابات خرپرورانه برگزار کند تا الکی رأی خرکی بدهند و خیال کنند 

که تصمیم گرفته اند و کاره ای اند.

ضمنا

موقع انجام کاری

از دید کریم

باید به عوض تفکر و تأمل و تعقل، به خدای کذایی توکل داشت.

چرا و به چه دلیل؟

برای اینکه خدا توکل کنندگان را بر تفکر کنندگان و تأمل کنندگان و تعقل کنندگان ترجیح می دهد.

البته ۱۴۰۰ سال قبل

 این افکار کریم،

قابل توجیه اند.

وای بر حال مردمی که در دهه سوم قرن بیست و یکم

این افکار را تبلیغ می کنند.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر