فرهنگ مفاهیم سیاسی (ق) قرارداد منع تسلیحات هسته ای (قرارداد مربوط به ممانعت از توسعه تسلیحات هسته ای)

هیئت تحریریه کلکتیو

برگردان 

 شین میم شین

 

۱

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای به قرارداد حقوق مللی ئی اطلاق می شود که در اول ماه ژوئیه سال ۱۹۶۸ توسط اتحاد جماهیر شوروی، ایالات متحده امریکا و انگلستان در شهرهای مسکو، واشنگتن و لندن همزمان امضا شده است.

 

۲

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای به ابتکار اتحاد جماهیر شوروی در سازمان ملل متحد و بر طبق قطعنامه های سازمان ملل متحد تصویب شده است.

 

۳

·    بخش اعظم دول جهان نیز قرارداد منع تسلیحات هسته ای را پذیرفته اند.

 

۴

·    دولت های دارنده تسلیحات هسته ای که این قرارداد را امضا نکرده اند، فرانسه و جمهوری خلق چین اند.

 

۵

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای، دول دارنده تسلیحات هسته ای امضا کننده این قرار داد را به پرهیز از اقدامات زیر مکلف می سازد:

 

الف

·    «به پرهیز از انتقال مستقیم و غیرمستقیم تسلیحات هسته ای و یا تأسیسات انفجاری ـ اتمی دیگر به کشورهای دیگر.

 

ب

·    به پرهیز از پشتیبانی از دولتی که فاقد تسلیحات هسته ای است و یا تشویق و تشجیع آن، در زمینه تولید این تسلیحات و دستیبابی دیگرگونه به این تسلیحات و یا نیل به کنترل این تسلیحات.»

 

۶

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای، دول فاقد تسلیحات هسته ای امضا کننده این قرار داد را به پرهیز از اقدامات زیر مکلف می سازد:

 

الف

·    «به پرهیز از قبول مستقیم و یا غیرمستقیم تسلیحات هسته ای، تولید و تهیه تسلیحات هسته ای و دیگر تسلیحات انفجاری ـ اتمی.»

 

ب

·    به پرهیز از طلب کمک و یا قبول کمک در زمینه تولید و تهیه تسلیحات هسته ای از دول دیگر.

 

۷

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای، دول امضا کننده این قرار داد را به قبول اقدامات ضمانتی در زمینه رعایت تکالیف مندرج در این قرارداد مکلف می سازد.

 

۸

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای، کلیه امضا کنندگان این قرارداد را به حسن نیت در زمینه موافقاتی راجع به اقدامات مؤثر در رابطه با توقف مسابقه تسلیحاتی ـ هسته ای در آینده نزدیک و در رابطه با خلع سلاح هسته ای  و در رابطه با عقد قرارداد راجع به خلع سلاح عمومی و کامل تحت کنترل سختگیرانه و مؤثر بین المللی مکلف می سازد.

 

۹

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای محدودیت زمانی ندارد.

 

۱۰

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای بر آن است که ۲۵ سال پس از تصویب این قرار داد، باید کنفرانسی تشکیل یابد تا اعتبار نامحدود آن و یا تمدید آن به مدت معینی تصویب شود.

 

۱۱

·    هر دولت امضا کننده قرارداد منع تسلیحات هسته ای می تواند از این قرار داد خارج شود، اگر بر آن باشد که «شرایط خارق العاده ای محتوای این قرارداد را، خطری برای عالی ترین منافع کشورش نمودار می سازند.»

 

۱۲

·    چنین دولتی اما باید سه ماه قبل از خروج از قرارداد منع تسلیحات هسته ای، تصمیم و دلایل خود را به اطلاع دیگر امضا کنندگان این قرارداد و شورای امنیت سازمان ملل متحد برساند.

 

۱۳

·    قرارداد منع تسلیحات هسته ای در پنجم ماه مارس سال ۱۹۷۰ توسط اتحاد جماهیز شوروی، ایالات ممتحده امریکا و انگلستان و ۴۰ دولت دیگر تصویب شده است.

 

·    مراجعه کنید به خلع سلاح

 

خلع سلاح

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/8325

 

پایان