ویرایش و تحلیل
از
فریدون ابراهیمی
﴿يَا أَهْلَ الْكِتَابِ لِمَ تَلْبِسُونَ الْحَقَّ بِالْبَاطِلِ وَتَكْتُمُونَ الْحَقَّ وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ﴾
[ آل عمران: ۷۱]
اى اهل كتاب، با آنكه از حقيقت آگاهيد، چرا حق را به باطل مى آميزيد و حقيقت را كتمان مى‌كنيد؟
ما در این آیه نیز با تئوری شناخت کریم آشنا می شویم:
کریم
در این آیه
دیالک تیک حقیقت و باطل
را
مطرح می سازد
و
اهل کتاب را به دلیل مخلوط سازی حقیقت به باطل و کتمان حقیقت
مورد انتقاد قرار می دهد.
خلایق اکنون در دهه سوم قرن بیست و یکم
از این دیالک تیک خبر ندارند.
حتی در ادبیات و مواعظ و رسانه های امپریالیستی،
چنان وانمود می شود که انگار ضد حقیقت نه باطل، بلکه دروغ است.
در حالیکه دروغ، ضد راست است و نه ضد حقیقت.
ما باید در روند تحلیل آیات قرآن کریم
به تفاوت حقیقیت با حق پی ببریم.
انتقاد کریم در این آیه به آمیزش حقیقت به باطل و در نتیجه، کتمان حقیقت مربوط می شود.
درک کریم از این شیوه و ترفند عوامفریبی ستایش انگیز است.
این طرز و طریق و ترفند عوامفریبی همچنان و هنوز رواج دارد:
تحویل آمیزه ای از حقیقت و باطل به همنوع و کتمان حقیقت.
کسب و کار مستمر ایده ئولوگ های امپریالیستی و فاشیستی و فوندامنتالیستی
همین است.
﴿وَقَالَت طَّائِفَةٌ مِّنْ أَهْلِ الْكِتَابِ آمِنُوا بِالَّذِي أُنزِلَ
عَلَى الَّذِينَ آمَنُوا وَجْهَ النَّهَارِ وَاكْفُرُوا آخِرَهُ
لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ﴾
[ آل عمران: ۷۲]
طايفه‌اى از اهل كتاب گفتند:
در اول روز به آنچه بر مؤمنان نازل شده است ايمان بياوريد و در آخر روز انكارش كنيد،
تا مگر از اعتقاد خويش باز گردند.
کریم در این آیه،
از ترفند دیگری برای گیج و سر در گم سازی همنوع پرده بر می دارد:
برخوردی مبتنی بر نوسان در قضاوت راجع به واقعیت امری.
در این صورت
دیالک تیکی از تصدیق و تکذیب
به خدمت گرفته می شود.
بدین طریق
حقیقت و باطل با هم قاطی می شوند و در نتیجه حقیقت کتمان می شود.
﴿وَلَا تُؤْمِنُوا إِلَّا لِمَن تَبِعَ دِينَكُمْ قُلْ إِنَّ الْهُدَىٰ
هُدَى اللَّهِ أَن يُؤْتَىٰ أَحَدٌ مِّثْلَ مَا أُوتِيتُمْ أَوْ
يُحَاجُّوكُمْ عِندَ رَبِّكُمْ ۗ قُلْ إِنَّ الْفَضْلَ بِيَدِ اللَّهِ
يُؤْتِيهِ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ وَاسِعٌ عَلِيمٌ﴾
[ آل عمران: ۷۳]
و گفتند:
جز پيروان دين خود را تصديق مكنيد.
بگو:
هدايت، هدايت خدايى است.
و
اگر گويند كه به ديگران همان چيزهايى ارزانى شود كه به شما ارزانى شده است،
يا اگر گويند كه فردا در نزد پروردگارتان با شما به حجت مى‌ايستند،
بگو:
فضيلت به دست خداست، به هر كه خواهد آن را عطا مى‌كند، كه او بخشاينده و داناست.
در این آیه
چالش فقهی میان اهل کتاب و مسلمین تماتیزه می شود.
کریم
هم محتوای فقهی کتب مقدس سابق را تصدیق می کند
و
هم به نقد و نفی آنها می پردازد.
هدف کریم
توسعه و تکامل انقلابی محتوای فقهی تورات و انجیل است.
این برخورد کریم را نفی دیالک تیکی هر چیز کهنه می نامند.
کریم
در چالش با اهل کتاب
هرجا که قادر به استدلال علمی و تجربی و تاریخی نمی شود،
دانایی لایتناهی خدا را مطرح می سازد.
﴿يَخْتَصُّ بِرَحْمَتِهِ مَن يَشَاءُ ۗ وَاللَّهُ ذُو الْفَضْلِ الْعَظِيمِ﴾
[ آل عمران: ۷۴]
هر كه را بخواهد خاص رحمت خود مى‌كند و خدا صاحب كرمى است بس بزرگ.
در این آیه
هم
جای استدلال علمی و منطقی و تجربی و تاریخی را اشاره به قدر قدرتی الله می گیرد.
الله
به سلاطین و خوانین قلدر قدر قدرت مطلق العنان و خودکامه
شباهت پیدا می کند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر