خود آموز خود اندیشی (۸۷۲)

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت بیست . دوم

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۷۷)

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

چو گربه نوازی، کبوتر برد

چو فربه کنی گرگ، یوسف درد

معنی تحت اللفظی:

اگر گربه را نوازش کنی، کفترهایت را می خورد و اگر گرگ را بپروری، زیباترین پسرت را می درد.

 

سعدی

 در این بیت شعر،

به رد همه تئوری های قبلی خود می پردازد.

 

آدم یاد سازمان های سرکوب و شکنجه و فشار می افتد که مبارزان سیاسی اسیر را به تلویزیون و رادیو می آورند که همه گفته ها و نظرات خود را پس بگیرند و ضد آنها را تأیید کنند.

 

سعدی قبلا گفته:

 

۱

بدان را نوازش کن، ای نیکمرد

که سگ پاس دارد، چو نان تو خورد

 

معنی تحت اللفظی:

سگ ها را (که در قاموس فئودالیسم و سعدی صدهزار بار بدتر از گربه اند) نوازش کن.

چون وقتی نانت را بخورد از تو مواظبت می کند.

 

اکنون می گوید:

چو گربه نوازی، کبوتر برد

چو فربه کنی گرگ، یوسف درد.

 

سعدی حتی در تئوری فاشیستی بنیاد خود پیگیر نیست.

 

ادامه دارد.