ﺍﺭﻣﻐﺎﻥ ﻓﺮﺷﺘﻪ
از دفتر زمستان
مهدی اخوان ثالث
ﺑﺎ ﻧﻮﺍﺯﺵﻫﺎﯼ ﻟﺤﻦ ﻣﺮﻏﮑﯽ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺩﻝ
ﺑﺎﻣﺪﺍﺩﺍﻥ ﺩﻭﺭ ﺷﺪ ﺍﺯ ﭼﺸﻢ ﻣﻦ ﺟﺎﺩﻭﯼ ﺧﻮﺍﺏ
ﭼﻮﻥ ﮔﺸﻮﺩﻡ ﭼﺸﻢ، ﺩﯾﺪﻡ ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎ
ﺑﺮﻑ ﺯﺭﯾﻦ ﺑﺎﺭﺩ ﺍﺯ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﮔﻠﮕﻮﻥﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺟﻮﯼ ﺧﻨﺪﺍﻥ ﺑﻮﺩ ﻭ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺍﺷﮏ ﺷﻮﻗﺶ ﮔﺮﻡ ﮔﺮﻡ
ﮔﺮﺩ ﺷﺐ ﺭﺍ ﺷﺴﺘﻢ ﺍﺯ ﺭﺧﺴﺎﺭ
ﻭ
ﺟﺎﻧﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺪ
ﺷﺎﻧﻪ ﺩﺭ ﮔﯿﺴﻮﯼ ﻣﻦ ﮐﻮﺷﯿﺪ ﺑﺎ ﺁﺛﺎﺭ ﺧﻮﺍﺏ
ﻭﺯ ﮐﺸﺎﮐﺸﻬﺎﺵ ﻃﺮﺡ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﻢ ﺗﺎﺯﻩ ﺷﺪ
ﺳﺎﯾﻪ ﺭﻭﺷﻦ ﺑﻮﺩ ﺭﻭﯼ ﮔﯿﺘﯽ ﺍﺯ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ ﻭ ﺍﺑﺮ
ﺍﺑﺮﻫﺎ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻣﺮﻏﺎﻧﯽ ﮐﻪ ﻫﺮ ﺩﻡ ﻣﯽﭘﺮﻧﺪ
ﺑﺮ ﺯﻣﯿﻦ ﺧﺴﺒﯿﺪﻩ ﻧﻘﺶ ﺷﺎﺥﻫﺎﯼ ﺑﯿﺪ ﺑﻦ
ﮔﺎﻩ ﻣﺤﻮ ﻭ ﮔﺎﻩ ﺭﻧﮕﯿﻦ ﻟﯿﮏ ﺑﺎ ﻗﺪﯼ ﺑﻠﻨﺪ
ﺑﺮﻩﻫﺎ ﺑﺎ ﻫﻢ ﺳﺮﻭﺩ ﺻﺒﺤﺪﻡ ﺧﻮﺍﻧﺪﻧﺪ ﻭ ﻧﯿﺴﺖ
ﺟﺰ:
ﮐﺠﺎﯾﯽ ﻣﺎﺩﺭ ﮔﻤﮕﺸﺘﻪ؟
ﻗﺼﺪﯼ ﺯ ﺁﻥ ﺳﺮﻭﺩ
ﻟﮏ ﻟﮏ ﻫﻤﺴﺎﯾﻪ ﺑﺎﻻ ﺯﺩ ﺳﺮ ﻭ ﻏﻠﯿﺎﻥ ﮐﺸﯿﺪ
ﺟﻔﺖ ﺍﻭ ﺩﺭ ﺁﺷﯿﺎﻥ ﺧﻔﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﺮ ﺁﻥ ﺷﺎﺥ ﺗﻮﺩ (درخت توت)
ﺁﻥ ﻧﺸﺎﻁ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﺭﻭﺡ ﺷﺎﺩﻣﺎﻥ ﺑﺎﻣﺪﺍﺩ
ﭼﻮﻥ ﻣﺤﺒﺖ ﺑﺎ ﺟﻔﺎ ﺁﻣﯿﺨﺖ ﺩﺭ ﻏﻢﻫﺎﯼ ﻣﻦ
ﺣﺰﻥ ﺷﯿﺮﯾﻨﯽ ﮐﻪ ﻫﻢ ﺩﺭﺩ ﺍﺳﺖ ﻭ ﻫﻢ ﺩﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭﺩ
ﺳﺎﯾﻪ ﺍﻓﮑﻦ ﺷﺪ ﺑﻪ ﺭﻭﺡ ﺁﺳﻤﺎﻥ ﭘﯿﻤﺎﯼ ﻣﻦ
ﺧﻨﺪﻩ ﮐﺮﺩﻡ ﺑﺮ ﺟﺒﯿﻦ ﺻﺒﺢ ﺑﺎ ﻗﻠﺒﯽ ﺣﺰﯾﻦ
ﺧﻨﺪﻩﺍﯼ، ﺍﻣﺎ ﭘﺮﯾﺸﺎﻥ ﺧﻨﺪﻩﺍﯼ ﺑﯽ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ
ﺧﯿﺮﻩ ﺩﺭ ﺳﯿﻤﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﻓﻠﮏ ﻧﺎﻡ ﺗﻮ ﺭﺍ
ﺑﺮ ﺯﺑﺎﻥ ﺁﻭﺭﺩﻡ (ای) ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﻣﻪ، ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﯾﺎﺭ
ﻧﺎﮔﻬﺎﻥ ﺩﺭ ﭘﺮﻧﯿﺎﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎ ﺑﺎﻏﯽ ﺷﮑﻔﺖ
ﻭﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺑﺎﻍ ﭘﯿﺪﺍ ﺷﺪ ﺟﻤﺎﻟﯽ ﺗﺎﺑﻨﺎﮎ
ﺁﻣﺪ ﺍﺯ ﺁﻥ ﻏﺮﻓﻪٔ ﺯﯾﺒﺎﯼ ﻧﻮﺭﺍﻧﯽ ﻓﺮﻭﺩ
ﭼﻮﻥ ﻓﺮﺷﺘﻪ، ﺁﺳﻤﺎﻧﯽ ﭘﯿﮑﺮﯼ ﭘﺮ ﻧﻮﺭ ﻭ ﭘﺎﮎ
ﺩﺭ ﮐﻨﺎﺭ ﺟﻮﯼ، ﺑﺎ ﺭﻭﯾﯽ ﺩﺭﺧﺸﺎﻥ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩ
ﻭﺯ ﻧﮕﺎﻫﯽ ﺭﻭﺡ ﺗﺎﺭﯾﮏ ﻣﺮﺍ ﺗﺎﺑﻨﺪﻩ ﮐﺮﺩ
ﺳﺠﺪﻩ ﺑﺮﺩﻡ ﻗﺎﻣﺘﺶ ﺭﺍ ﻟﯿﮏ ﻗﻠﺒﻢ ﻣﯽﺗﭙﯿﺪ
ﺩﯾﺪﻣﺶ ﮐﺎﻫﺴﺘﻪ ﺑﺮ ﻣﺤﺠﻮﺑﯽ ﻣﻦ ﺧﻨﺪﻩ ﮐﺮﺩ
ﻣﻦ ﻧﮕﻔﺘﻢ:
ﮐﯿﺴﺘﯽ؟
ﺯﯾﺮﺍ ﺯﺑﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﻣﻦ
ﺍﺯ ﺷﮑﻮﻩ ﺟﻠﻮﻩﺍﺵ ﺣﺮﻓﯽ ﻧﻤﯽﯾﺎﺭﺳﺖ ﮔﻔﺖ
ﺷﺎﯾﺪ ﺍﻭ ﺭﻣﺰ ﻧﮕﺎﻫﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﺗﻌﺒﯿﺮ ﮐﺮﺩ
ﮐﺰ ﻟﺒﺶ ﺑﺎ ﻋﻄﺮ ﻣﺴﺘﯽ ﺁﻭﺭﯼ ﺍﯾﻦ ﮔﻞ ﺷﮑﻔﺖ:
ﺍﯼ ﺟﻮﺍﻥ، ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺗﻮ ﻣﯽﭘﺮﺳﺪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﮐﯿﺴﺘﯽ
ﻣﻦ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﭘﺮﺳﺎﻥ ﻣﺤﺰﻭﻥ ﺗﻮ ﻣﯽﮔﻮﯾﻢ ﺟﻮﺍﺏ
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯼ ﺫﻭﻕ ﻭ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ، ﺧﺪﺍﯼ ﺷﻌﺮ ﻭ ﻋﺸﻖ
ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯼ ﺭﻭﺷﻨﯽﻫﺎ، ﻣﻦ ﺧﺪﺍﯼ ﺁﻓﺘﺎﺏ
ﺍﺯ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺑﺮﻫﺎﯼ ﺧﺴﺘﻪ، ﺍﯾﻦ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﻧﻮﺭ
ﻧﯿﺰﻩﻫﺎﯼ ﺗﯿﺮﮔﯽ ﭘﯿﺮﯼ ﺯﺭﯾﻦ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﺧﺴﺘﻪ ﺧﺎﻃﺮ، ﻋﺎﺷﻘﺎﻥ ﻫﺴﺘﯽ ﺍﺯ ﮐﻒ ﺩﺍﺩﻩ ﺭﺍ
ﻫﺪﯾﻪ ﺁﻭﺭﺩﻥ ﺯ ﺷﻬﺮ ﻋﺸﻖ، ﺁﯾﯿﻦ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﻧﮏ ﺑﻪ ﺭﺍﯾﺖ ﻫﺪﯾﻪﺍﯼ ﺁﻭﺭﺩﻩﺍﻡ ﺍﺯ ﺷﻬﺮ ﻋﺸﻖ
ﺗﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﺮﺍﺯ ﺗﻮ ﺑﺎﺷﺪ ﺩﺭ ﻏﻢ ﺷﺐﻫﺎﯼ ﻫﺠﺮ
ﺳﺎﺣﻠﯽ ﺑﺎﺷﺪ ﻣﻨﺰﻩ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺩﺭﺝ ﺧﺎﻃﺮﺵ
ﮔﻮﻫﺮ ﺍﻧﺪﻭﺯﺩ ﺯ ﻏﻢﻫﺎﯼ ﺗﻮ ﺩﺭ ﺩﺭﯾﺎﯼ ﻫﺠﺮ
ﺍﯾﻨﮏ ﺍﯾﻦ ﭘﺎﮐﯿﺰﻩ ﺗﻦ ﻣﺮﻏﮏ، ﺭﻩ ﺁﻭﺭﺩ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ
ﭘﯿﮑﺮﯼ ﺩﺍﺭﺩ ﭼﻮ ﺭﻭﺣﻢ ﭘﺎﮎ ﻭ ﭼﻮﻥ ﻣﻮﯾﻢ ﺳﭙﯿﺪ
ﺍﯾﻦ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﻍ ﺍﺳﺖ ﮐﺎﻧﺪﺭ ﻣﺎﻭﺭﺍﯼ ﺁﺳﻤﺎﻥ
ﺑﺎﻝ ﺑﺮ ﻓﺮﻕ ﺧﺪﺍﯼ ﺣﺴﻦ ﻭ ﮔﻞﻫﺎ ﮔﺴﺘﺮﯾﺪ
ﺑﻨﮕﺮ ﺍﯼ ﺟﺎﻧﺎﻧﻪ ﺗﻮﺭﺍﻥ ﺗﺎ ﮐﻪ ﺑﺮ ﺭﺧﺴﺎﺭ ﻣﻦ
ﺍﺷﮏﻫﺎﯼ ﻣﻦ ﺧﺒﺮﺩﺍﺭﺕ ﮐﻨﻨﺪ ﺍﺯ ﻣﺎﺟﺮﺍ
دیدم آن مرغک چو منقار کبود از هم گشود
میستاید عشق محجوب من و حسن تو را
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر