درنگی در پیشگفتاری از مسعود امیدی بر «رفرم یا انقلاب» از روزا لوکزمبورگ (۹) (بخش آخر)

 

  رفرم یا انقلاب

 از دیدگاه رزا لوکزامبورگ
 
نویسنده :
 الیزابت شولته 

 برگردان :
مسعود امیدی

 

درنگی

از 

یدالله سلطانپور

 

 همانطور که گفته شد،

مسعود امیدی

تفاوت رفرم با رفرمیسم را نمی داند.

روی دیالک تیک رفرم و انقلاب و تفاوت رفرم با رفرمیسم باید کار کرد.

  در دیالک تیک رفرم و انقلاب

نقش تعیین کننده در تحلیل نهایی از آن انقلاب است.

بدون اینکه رفرم هیچ واره باشد.

 برای درک دقیق دیالک تیک رفرم و انقلاب، بهتر است که با دیالک تیک کمیت و کیفیت

آشنا شویم:

مشخصه تغییرات کمی 

تدریجی بودن آنها

از سویی

و

در چارچوب کیفیتی بودن آنها ست.

مثال:

کتری پر از آب را روی آتش بگذارید و حرارت دهید.

دمای آب کتری

به تدریج  افزایش می یابد، ولی کیفیت (مایعیت) آن تغییر نمی یابد.

پس از رسیدن تغییرات کمی (دمای آب) به حد عینی (۱۰۰ درجه سانتیگراد تحت فشار جو) 

تغییرات کمی متوقف می شود

و

به طور جهشی و ناگهانی

تحول کیفی صورت می گیرد.

آب مایع تغییر کیفی می دهد و گازی شکل (بخار) می گردد.

اوولوسیونیسم

این تغییرات کمی را مطلق می کند و تحول کیفی را منکر می شود.

مراجعه کنید

به

 اوولوسیون و اوولوسیونی و اولوسیونیسم

اوولوسیون

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10456

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10469

 

۳

 http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10489

 

پایان

 

اوولوسیونی

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10512

 

پایان

 

اوولوسیونیسم

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10574

 

۱

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10522

 

۲

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10546

 

۳

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10552

 

۴

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10559

 

۵

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10573

 

پایان

 

ضد دیالک تیکی اوولوسیون، روولوسیون (انقلاب) و ضد دیالک تیکی اوولوسیونیسم، روولوسیونیسم است.

تغییرات اوولوسیونی 

به

تحول کیفی سیستم مربوطه منجر نمی شوند، ولی برای تحول کیفی سیستم مربوطه الزامی و صرفنظر ناپذیرند.

رفرمیسم

مبلغ و منادی و مدافع تغییرات اوولوسیونی تدریجی و حفظ سیستم و کیفیت جامعتی مربوطه است.

در دوره رونق اقتصادی

دستمزد کارگران افزایش می یابد، ساعات کار کم و بیش کاهش می یابد و قیمت کالاهای حیاتی کاهش می یابد

تا

در دوره رکود اقتصادی و بحران

سیر معکوس پیدا کند.

سیستم جامعتی

اما

همیشه همان می ماند.

این بدان معنی است

که

رفرم ها

گهی به نفع زحمتکشان و گاه به ضرر آنها ست.

همین رفرم ها

اما

همیشه به نفع بورژوازی است.

این اما از سوی دیگر بدان معنی است

که

رفرم ها

تابع سیستم و حاکیمت طبقاتی مربوطه اند.

ماهیت طبقاتی رفرم ها در جامعه سرمایه داری با ماهیت طبقاتی رفرم ها در جامعه سوسیالیستی از زمین تا آسمان تفاوت دارد.

رفرم ها در جامعه سوسیالیستی در تحلیل نهایی به نفع کارگران و دهقانان و روشنفکران خلقی اند.

از این رو، رفرم را باید در تبعیت از حاکمیت طبقاتی (طبقه حاکمه) ارزیابی کرد.

رفرم

هم

می تواند در خدمت انقلاب و طبقه انقلابی باشد و هم در خدمت ارتجاع و طبقه مرتجع.

 

پایان