تئودور هرتسل
(۱۸۶۰ ـ ۱۹۰۴)
نویسنده، روزنامه نگار و بنیانگذار صهیونیسم سیاسی مدرن
سرچشمه:
دایرة المعارف شوروی
(۱۹۷۹)
منبع:
تارنگاشت عدالت
ویرایش
از
تارنمای دایرة المعارف روشنگری
۱
• صهیونیسم به ارتجاعی ترین نوع ناسيونالیسم بورژوایی يهود اطلاقی می شود.
۲
• صهیونیسم در قرن بیستم در کشورهای سرمایه داری در میان یهودیان اشاعه یافته است.
۳
• صهیونیسم، امروزه ایدئولوژی ناسيونالیستی ئی است.
۴
•
صهیونیسم ـ بلحاظ سیاسی ـ بیانگر منافع بورژوازی بزرگ يهود است، که در
پیوند تنگاتنگ با بورژوازی انحصاری دول امپریالیستی قرار دارد.
۵
• صهیونیسم مدرن جنگ طلب، شووینیست، راسیست (نژادپرست)، آنتی کمونیست (ضد کمونیست) و آنتی سویه تیست (شوروی ستیز) است.
۶
• صهیونیسم ـ به مثابه گرایشی سیاسی ـ در اواخر قرن نوزدهم پدید آمده است.
۷
• فونکسیون صهیونیسم عبارت بود از به انحراف کشاندن توده های زحمتکش یهودی از مبارزه انقلابی و حفظ سلطه بورژوازی بر آنها.
۸
•
برای رسیدن به این هدف، ایدئولوگ های صهیونیست نقشه هایی برای حل
«مسأله یهود» از طريق ایجاد یک «دولت یهودی» با کمک دولت های بزرگ مطرح
کردند.
۹
• این ایده در سال ۱۸۹۷ در اثر تئودور هرتسل تحت عنوان «دولت یهود» مطرح می شود.
۱۰
• در اولین کنگره صهیونیستی، منعقد شده در بال در سال ۱۸۹۷، «سازمان صهیونیستی جهانی» (WZO) تأسیس می یابد.
۱۱
• در این کنگره اعلام می شود که هدف رسمی صهیونیسم «ایجاد وطنی برای یهودیان در فلسطین است که بوسیله قانون اساسی تضمین شده باشد.»
۱۲
• ایدئولوژی صهیونیسم شدیداً التقاطی است.
۱۳
•
این ایدئولوژی دگم های بسیاری از یهودیت را به خدمت گرفته، ولی حاوی
تئوری های ناسيونالیستی ـ بورژوایی و شوونیستی ـ اجتماعی نیز است،
که بوسیله ایدئولوگ های صهیونیست تغییر یافته اند.
۱۴
• ایدئولوژی صهیونیستی بر آن است که یهودیان کشورهای مختلف «ملت جهانی یهودی واحد» فرامرزی ئی را تشکیل می‌دهند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر