درنگی
از
یدالله سلطانپور
تشکیل یهودیت و اعلام وجود قوم یهود
به شش قرن قبل از میلاد برمی گردد.
فرق و تفاوت و تضاد یهودیت با مذاهب آنتیک (جهان باستان کلاسیک)
این بود
که
یهودیت به عنوان دین مونوته ئیستی (باور به خدای واحد، یکتاپرستی)
پا به عرصه جامعه بشری می نهد
و
در تضاد با ادیان پولی ته ئیستی (باور به خدایان متعدد، چند خدا پرستی)
قرار می گیرد.
آنتی سمیتیسم (یهودی ستیزی)
اما
زمانی پا می گیرد که دین مونوته ئیستی جدیدی تحت عنوان مسیحیت
تشکیل می یابد
که
سمتگیری طبقاتی و سیاسی به کلی دیگری دارد.
نطفه مسیحیت
عملا
در بطن یهودیت بسته می شود.
به زبان هگل، انتی تزی در بطن یهودیت به مثابه تز تشکیل می یابد و پس از رشد تدریجی و رسیدن به حد عینی به صورت سنتزی به نام مسیحیت پا به عرصه وجود می نهد.
همزیستی یهودیت و مسیحیت
پس از صد سال
از بین می رود و رقابت و رویارویی مسیحیت و مسیحیان با یهودیت و قوم یهود شروع می شود
و
انشعاب رسمی مسیحیت از یهودیت جامه عمل می پوشد.
یهودیان توسط مسیحیان تکفیر می شوند و به عنوان دشمنان عیسی مسیح تحقیر می شوند.
تضاد فقهی رفته رفته حدت و شدت می یابد
و
به
صورت یهودا ستیزی عرض اندام می کند.
یهودا ستیزی تا قرن یازدهم میلادی فقط فرم فقهی دارد و میان فقهای یهودی و مسیحی شعله می کشد.
توده های یهودی و مسیحی اما به همزیستی ادامه می دهند.
با این تفاوت که برابر حقوقی آنها از بین می رود:
خلق یهود
در زمینه های زیر سلب حقوق اجتماعی می شوند:
حق شرکت در ادارات رسمی، خرید اراضی کشت و کشت و زرع.
بدین طریق
خلق یهود مجبور به مهاجرت به شهر ها می شود.
یهودیان
در شهرها هم مجاز به ادامه دادن به حرفه و شغل سابق خود نیستند.
یهودیان دیگر نمی توانند نانوا و بنا و خیاط و حفار و غیره باشند.
در نیتجه
به انجام کارهایی مجبور می شوند که مسیحیان مجاز به انجام شان نیستند.
مثلا
صرافی،
رباخواری
و
غیره.
برخی از بانکداران یهودی رفته رفته ثروتمندتر می شوند.
در نتیجه توطئه تئوری همچنان رایج راجع به خلق یهود رواج می یابد:
حرص و طمع در مال اندوزی.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر