مفهوم «لخت شدن» در این جمله گلشیفته فراهانی
را
نباید ساده لوحانه و کوته اندیشانه و تحت اللفظی معنی کرد.
تفاوت لخت بودن با لخت شدن از زمین تا آسمان است.
مفهوم «لخت شدن» در این جمله گلشیفته فراهانی
مملو از مواد منفجره انتقادی ـ اجتماعی است.
زنان و دختران خلق های بومی
در استرالیا و افریقا و غیره
از یک نظر فرقی با نران و پسران ندارند.
همه از دم لخت می گردند.
لخت شدن زنان با لخت بودن آنان یکسان نیست.
لخت شدن به ویژه در اروپا یکی از فرم های انتقاد اجتماعی است.
پشت سر این فرم انتقاد اجتماعی
افکار و اهداف متفاوت و متنوعی قرار دارند.
کسی که در ملأ عام لخت می شود،
مثلا
عملا و عینا
اعلام می دارد
که
چیزی برای نهفتن از خلایق
ندارد.
پاک و پاکدامن است و نه پلید و دامن آلوده.
این فرم از انتقاد اجتماعی
در چند سال اخیر
برای انتقاد بند تنبانی از معایب بند تنبانی در اروپا و امریکا مد شده بود.
زنان و دختران و حتی نران و پسران
نه بسان گلشیفته
بلکه
به کلی لخت می شدند.
گلشیفته
احتمالا
این فرم انتقاد را از آنها اقتباس کرده و با محتوای انتقادی ـ اجتماعی پر کرده است.
در این سخن گلشیفته فراهانی،
دیالک تیک انتقاد (اعتراض) و استثمار
به صورت دیالک تیک لخت شدن و لخت کردن بسط و تعمیم داده می شود.
کشف این دیالک تیک توسط هنرمندی ـ سینمایی
فی نفسه
فخرانگیز است.
از ۸۰ میلیون سکنه جنقوری عقب مانده اسلامی
حتی
احدی یافت نمی شود که قادر به کشف این دیالک تیک باشد، چه رسد به تبیین آن.
این سخن گلشیفته فراهانی
مملو از مواد منفجره انتقاد اجتماعی است.
در این جمله
استثمار اولیگارشیستی ـ بربرمنشانه توده های خلق
افشا می شود.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر