شین میم شین
باب دوم
در احسان
حکایت سیزدهم
(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۶۶)
بخش سوم
۱
نه بیگانه تیمار خوردش، نه دوست
چو چنگش، رگ و استخوان ماند و پوست
معنی تحت اللفظی:
کسی به حمایت از مرد گوشه نشین نپرداخت و او به غایت لاغر شد.
نتیجه این آزمایش عملی، به معنی ورشکستگی تئوری رزق مقدر است.
روزی انسانی نه منشاء الهی، بلکه منشاء اجتماعی دارد.
منشاء و سرچشمه ثروت اجتماعی، کار انسانی است.
روزی انسانی باید تولید شود.
این یکی از کشفیات بزرگ اقتصاد سیاسی کلاسیک بورژوائی، از سوی آدام اسمیث و داوید ریکاردو است.
سعدی اگر حکیم صادقی باشد، باید تئوری خود را باطل اعلام کند و به زباله دانی بیندازد.
آنجا که خرافه ها و یاوه های دیگر انداخته شده اند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر