فرهنگ مفاهیم فلسفی (ت) تداوم (پیوست)

پروفسور دکتر گونتر کروبر

برگردان

شین میم شین

 

۱

·      پیوست (تداوم) به گذار سیال، به پیوند بی گسست، به پیوندی که با هیچ مرزی گسسته نمی شود، اطلاق می شود.

 

۲

·      ضد پیوست، گسست (شکست، عد تداوم)  نامیده می شود.

 

۳

·      پیوست (تداوم) هم شامل حال سیستم می شود و هم شامل حال حرکت و توسعه  ماده.

 

۴

·      پیوست (تداوم) هم بیانگر پیوند یونیورسال  بی گسست میان همه فرم های ماده و همه فرم های حرکت است و هم بیانگر پیوند متقابل و اشتراط (مشروطیت) متقابل عناصر و حالات هر سیستم و روند واحد است.

 

۵

·      پیوست (تداوم) در مورد دوم، به مثابه بنیان عینی برای تقسیم ناپذیری کیفی هر سیستم (که ساخت کلی ئی را تشکیل می دهد) محسوب می شود.

 

۶

·      بنابرین، مفهوم «پیوست» (تداوم) هم به معنی ثبات نسبی هر سیستم موجود و هم به معنی کیفیتی در چارچوب تغییرات کمی اش مورد استفاده قرار می گیرد.

 

۷

·      از این رو، «پیوست» (تداوم) نه تنها حاوی تقسیم ناپذیری کیفی هر سیستم است، بلکه علاوه بر آن و عمدتا حاوی تقسیم پذیری کمی آن سیستم تا بی نهایت است.

 

۸

·      در گذارهای کیفی دیالک تیکی و یا نفی های دیالک تیکی که در روندهای توسعه  رخ می دهند، پیوست (تداوم) حاکی از این است که در مرحله توسعه  نوین، خواص ماهوی مرحله پیشین حفظ می شوند.

 

۹

·      بنابرین، پیوست (تداوم)، هم شرط ضرور برای وجود همه فرم های ماده است و هم شرط ضرور برای حرکت و توسعه  همه فرم های ماده است.

·      مراجعه کنید به  پیوست و گسست (تداوم و شکست)

 

پایان