میم حجری
گرچه
منزل
بس خطرناک
است
و
مقصد
بس بعید،
هیچ راهی نیست، کان را نیست، پایان، غم مخور
این بیت غزل خواجه
حاوی دو دیالک تیک بسیار مهم است:
خواجه در این بیت غزل
از
سویی
دیالک تیک مبداء و منزل و مقصد
را
توسعه داده است
که
هر مسافر و رهروی باید طی کند.
دیالک تیک منازل و مقصد
بسط و تعمیم دیالک تیک تاکتیک و استراتژی است.
مسئله از دید خواجه
خطرناکی منازل
(فقدان امنیت در راه)
و
دوری مقصد
است.
یعنی
امکان رسیدن به مقصد اندک است.
دلیل خرکی و خر پرورانه خواجه شنیدنی است:
غم مخور ای مسافر و یا رهرو بدبخت،
چون هر راهی آغاز و آخری دارد.
دلایل، قوی باید و من، تقی.
این غزل خواجه و نه فقط این غزل او
مملو از تریاک و حتی هروئین است.
خواجه
شاعری خردستیز و خر پرور است
و
خواننده و شنونده شعرش
را
که
عمدتا
سران عیاش و خوشگذران طبقات حاکمه
بوده اند،
تخدیر می کند.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر