میم حجری
همه باید بدانند
که
ما در این سیاره میهمانیم
با دست خالی می اییم
و
با دست خالی می رویم.
فرنگی
هی فرنگی
بشر که سهل است
حتی
پشه و مورچه و گاو و خر
میهمان طبیعت و جامعه نیستند.
بانیان زحمتکش طبیعت و جامعه اند.
با دست خالی هم نمی آیند.
هر موجودی
به محض تولد
میراث مادی و فکری و تجربی و ژنه تیکی ارجمندی از نسل پیشین
در اختیار می گیرد.
یعنی
شروع از صفری در بین نیست.
مثلا
ما سگان دربدر
گنجینه فکری و تجربی و علمی و نظری عظیمی از نسل های پیشین
در اختیار گرفته ایم و بر آن گنجینه به سهم خود می افزاییم
هم
به لحاظ کمی
و
هم
به لحاظ کیفی.
با دست خالی هم نخواهیم رفت.
گنجینه ای از خود برای نسل های بعدی به میراث خواهیم گذاشت.
هیچ پارسی
بی پژواک نیست.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر