زندگی مارکس و انگلس (۳۳۳)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل بیست و دوم

شخصیت مورد اعتماد جنبش کارگری بین المللی

 

۸

در هر جا که سوسیالیست ها فعال و مؤثر بودند، سازمان های مخفی تشکیل یافتند.

 

اعضای معتمد این سازمان های مخفی در سراسر آلمان با هم رابطه داشتند.

 

آنها به تحریر و تدوین و چاپ و ترویج ادبیات سوسیالیستی می پرداختند

و

ضمنا

به انتشار بسیاری از آثار مارکس و انگلس و هفته نامه «سوسیال ـ دموکرات» (ارگان کمیته مرکزی حزب کارگری آلمان)

مبادرت می ورزیدند.

 

این سازمان انتشاراتی ـ اطلاعاتی را یولیوس موتلر تحت عنوان «پست پیوند سرخ» رهبری می کرد که هر از گاهی پلیس بیسمارک ضربه ناچیزی بر آن وارد می ساخت.

 

(مفهوم فلدپست (پست پیوند)

 از مفاهیم نظامی است.

فلد پست در ارتش به واحدی از سرباران اطلاق می شود که نامه های سربازان و درجه داران و گزارشات معینی را به خانواده آنها و واحدی دیگر می رساند.

مترجم)

 

 سوسیالیست های تحت تعقیب پلیس

ضمنا

از سازمان های قانونی و مجاز زیر نیز برای ترویج افکار سوسیالیستی میان توده های خلق استفاده می کردند:

انجمن های ورزشی

انجمن های تفننی

و

قبل از همه

انجمن های سندیکایی.

 

 انگلس

به مطالعه دقتمند این فرم های متنوع مبارزه می پرداخت

و

تجارب حاصله را در اختیار احزاب کشورها قرار می داد.

 

 

 انگلس

از اواخر سال ۱۸۸۱

ضمنا

به انتشار سلسله ای از آثار علمی خود در هفته نامه «سوسیال ـ دموکرات»  می پرداخت.

 

 انگلس

بر آن بود که در ارگان کمیته مرکزی حزب کارگری باید تاکتیک مهاجمی در پیش گرفته شود.

 

 انگلس

به ادوراد برنشتین (ویرایشگر ارگان کمیته مرکزی حزب سوسیال ـ دموکرات آلمان) توصیه می کرد:

«تحت ضربات دشمن،

به عوض به خود پیچیدن و ناله و زاری و عذرخواهی کردن، باید ضربه وارد آورد.

هر ضربه و حمله دشمن را باید با  دو و یا سه ضربه و حمله پاسخ داد.

تاکتیک ما از دیرزمانی همین بوده است و با این تاکتیک هر دشمنی را به زانو درآورده ایم.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۵، ص ۴۲۵)

 

وقتی که سوسیال ـ دموکراسی آلمان از سال ۱۸۸۳ به انتشار ماهنامه تئوریکی تحت عنوان «عصر جدید» مبادرت ورزید،

 انگلس

به نوشتن مطلب و مقاله در این مجله هم مبادرت ورزید.

 

از مهمترین آثار انگلس در این ماهنامه،

«لودویگ فویرباخ و پایان فلسفه کلاسیک آلمان»

بود.

 

در حزب سوسیال ـ دموکرات آلمان که مخفیانه فعالیت می کرد،

بارها رویارویی های درونی صورت می گرفت.

 

 انگلس

اگرچه در سال ۱۸۸۰ شادمانه شاهد وارد آوردن ضربه کاری در کنگره ویدنر حزب بر اوپورتونیست ها بود،

ولی هرگز دچار این توهم نشده بود که با این ضربه کاری، فاتحه اوپورتونیسم در حزب خوانده شده است.

 

ادامه دارد.