میم حجری
کسی که امنیتش را فدای آزادی می کند،
اخر سر
نه
امنیت خواهد داشت و نه آزادی.
حریف
در دیالک تیک امنیت و آزادی
نقش تعیین کننده از آن امنیت است.
قبل از اندیشیدن به آزادی باید به زنده ماندن اندیشید.
مرده نیازی به آزادی ندارد.
پس زنده باد، زندگی.
تز ماتریالیستی تاریخ
ولی برای نجات از ذلت بردگی
چاره ای جز مبارزه برای کسب آزادی نیست.
مبارزه با برده داران
اما مخاطره امیز است و امنیت آدمیان را به خطر می اندازد.
بنابرین
تعیین فرم مبارزه باید چنان باشد که امنیت أدمی حفظ شود.
یعنی
دیالک تیک امنیت و آزادی
باید اکیدا رعایت شود.
استثناء
لحظات واپسین تعیین کننده در مبارزه است:
لحظات هجوم بر باستیل و تعیین ریسک امیز سرنوشت است.
لحظات تلاوت شعار یا مرگ یا آزادی است.
نابرده رنج
گنج میسر نمی شود.
دیالک تیک رنج و گنج
در عصر حاضر اما قضیه از قراری دیگر است:
مثال:
مبارزه و مقاومت سکنه اوکراین در مقابل برده داران روس،
به معنی فدا کردن امنیت برای آزادی نیست.
بلکه به معنی تغییر ارباب برده دار است.
مثال دیگر:
مبارزه و مقاومت سکنه جنقوری در مقابل ارتجاع فوندامنتالیستی حاکم
هم
به معنی فدا کردن امنیت برای کسب آزادی نیست.
به معنی تعویض ارباب برده دار است.
آزادی
در گرو گذار به سوسیالیسم است و بس.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر