زندگی مارکس و انگلس (۳۳۷)

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل بیست و دوم

شخصیت مورد اعتماد جنبش کارگری بین المللی

 

۱۰

قابله انترناسیونال دوم

ادامه

 

۱۲

وحدت پرولتاریای همه کشورها،

سلب مالکیت از سلب مالکیت کنندگان

و

استقرار سوسیالیسم

آماج های پرولتاریا بودند

که

توسط  مارکس و انگلس

تدوین و تبیین (فرمولبندی) یافته بودند.

 

نمایندگان ۲۲ کشور در انترناسیونال مارکسیستی

در راستای این آماج پرولتاریا

بحث و هماندیشی کردند و مطالبات برنامه ای مشترکی را تصویب نمودند.

مثلا

۸ ساعت کار مبتنی بر قانون در روز

ممنوعیت کار کودکان

اقدامات حفاظتی برای زنان و جوانان کارگر

و

اکسیون تظاهرات همه ساله در اول ماه مه

برای ۸ ساعت کار در روز و همبستگی بین المللی پرولتاریا.

 

انگلس با شور وافر به فریدریش آدولف زورگه

نوشت:

«کنگره ما کنگره موفقیت آمیز درخشانی است.

محل تجمع اول در همان روز اول، کوچک و تنگ است.

در روز دوم و سوم

در جست و جوی محل بزرگی خواهیم بود.

تمامی اروپا در این کنگره نمایندگی می شود.»

(مارکس و انگلس، «کلیات»، جلد ۳۷، ص ۲۵۰)

 

انترناسیونال دوم

در کلیه نکات، مبتنی بر آموزه مارکس و انگلس بود.

 

اما

هدایت جنبش کارگری به سوی کمونیسم علمی

و

تدارک تشکیل احزاب طبقاتی در مقیاس ملی

وظیفه انترناسیونال اول

بود.

 

به همین دلیل

انترناسیونال دوم

بر توسعه احزاب و سازمان های پرولتری توده ای در تک تک کشورهای متمرکز شد.

 

وظیفه انترناسیونال دوم

(همانطور که انگلس پیش بینی کرده بود)

آماده سازی پرولتاریای بین المللی به انقلاب پرولتری

بود.

رسالت تاریخی ئی که ۲۵ سال بعد

اکثریت رهبران انترناسیونال دوم

بدان خیانت کردند.

 

پایان فصل بیست و دوم

ادامه دارد.