زندگی مارکس و انگلس (۳۲۷)

 

    

 هاینریش گمکوف

برگردان

شین میم شین

 

فصل بیست و دوم

شخصیت مورد اعتماد جنبش کارگری بین المللی

 

۲

هر گامی که در مستقل گشتن سیاسی و سازمانی طبقه کارگر به پیش برداشته می شد،

با

رویارویی سرسختانه با ایده ئولوژی بورژوایی

در رابطه بود.

 

فریدریش انگلس

به کرات،

این روند و روال را قانون توسعه  مبارزه طبقاتی پرولتاریا نامیده است.

 

این

قبل از همه

در رابطه با مکاتب مختلف فلسفه ایدئالیستی زیر اعتبار داشت

که

سمتگیری آشکارا ضد سوسیالیستی و ضد کمونیستی داشتند:

ناسیونالیسم

راسیسم

تئوری نخبگان

و

جریانات ایده ئولوژیکی مشابه دیگر

که

 امروزه با سوسیال ـ داروینیسم و رویزیونیسم تکمیل شده اند

و

وظیفه شان

بازداشتن طبقه کارگر از مبارزه در راه منافع طبقاتی خویش است. 

ناسیونالیسم

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/3606

 

پایان

 

تئوری نخبگان

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/10972

 

 

رویزیونیسم

 

http://mimhadgarie.blogfa.com/post/5284

 

هر روز نامه ها و روزنامه هایی به دست انگلس می رسید.

 

از نامه هایی که انگلس در سال های ۸۰ و ۹۰ به رشته تحریر در آورده،

۱۲۰۰ نامه به میراث مانده است

که

بخشی از نامه هایی اند که او به رشته تحریر در آورده است.

 

با توجه به این تعداد نامه ها معلوم می شود که انگلس، وظیفه خود را چه اندازه جدی گرفته بود.

 

 

 انگلس

به

سؤالات رهبران سرشناس و همرزمان ناشناس

جواب می داد.

 

برخی از این مکاتبات او، کوتاهمدت و برخی دیگر درازمدت بودند و سال ها و حتی دهه ها ادامه پیدا می کردند.

 

 انگلس

با

رهبران کارگران المان

(آگوست ببل، ویلهلم لیبکنشت)

و

 با

ویرایشگران

(ادوارد برنشتین و کارل کائوتسکی)

و

با

تعداد بیشماری از سوسیالیست های آلمان

 از قبیل پاول سینگر، یوهان هاینریش ویلهلم دیتس، یولیوس موتلر، لوئیس کوگلمان، فرانتس مرینگ و کارل هیرش

مکاتبه منظم داشت.

 

 انگلس

با

لاورا مارکس و پل لافارگ در فرانسه

مکاتبه منظم داشت

و

با

ژول گوسده، گابریل دویل، ادوارد ویلاند و شارل بونیر

نیز به همین سان.

 

 

 انگلس

با

انقلابیون روسی زیر مکاتبه منظم داشت:

با

پیوطر لاوروف

نیکولای دنیلسون

ورا ساسولیچ

گئورگ پله خانف

 

با

سوسیالیست های لهستانی زیر:

والری وروبوسکی

ماریا و استانیسلاو مندلسون

لودویک کرژیویکی

 

 

افراد زیر در انگلستان جزو کسانی بودند که انگلس با آنها رابطه مکاتباتی داشت:

چارلز فیتسگراد

جان لینکن ماهون

ادوارد پیز

روبینسون

 

 با افراد زیر در ایتالیا:

اشیل لوریا

پاسکوال مارتینتی

انتونیا لبریولا

فیلیپو توراتی .

 

در اطریش

با

ویکتور آدلر.

 

در هلند

با

فردیناند دوملا نویونتیوس

 

در سوئیس

با

یوهان فیلیپ بکر

 

در اسپانیا

با

پاولو ایگلزیاس

 

در مجارستان

با

لئو فرانکل

 

ادامه دارد.