پروفسور دکتر مانفرد بور
پروفسور دکتر گئورگ کلاوس
برگردان
۳۵
· نظرات نمایندگان نئوپوزیتیویسم از ماتریالیسم سیراب از ایدئالیسم ذهنی شروع می شوند و به ایدئالیسم ذهنی افراطی ختم می شوند.
۳۶
رودولف کارناپ
(۱۸۹۱ ـ ۱۹۷۰)
فیلسوف و از نمایندگان امپیریسم منطقی
رایشباخ را می توان جزو دسته اول شمرد و کارناپ را جزو دسته دوم (ایدئالیسم ذهنی).
۳۷
· علاوه بر این، باید به نظرات نمایندگان منفرد نئوپوزیتیویسم اشاره کرد که در جریان توسعه و تکامل فردی شان به شدت عوض شده اند.
۳۸
· نمایندگان نئوپوزیتیویسم ادعا می کنند که وجه مشترک همه آنها عبارت است از اتخاذ یک «موضع سختگیر علمی» در فلسفه که با استفاده از منطق ریاضی مدرن قابل حصول است.
۳۹
· این ادعا در وهله اول به معنی خلاصه کردن مجموعه شناخت در منطق است.
۴۰
· علاوه بر این، این نظریه ماهیتا همان امپیریسم ایدئالیستی ـ ذهنی است که لنین در «ماتریالیسم و امپیریوکریتیسیسم» به چالش ویرانگر کشیده است، اگرچه نئوپوزیتیویسم ظاهرسازانه غلبه بر این امپیریسم را جزو خدمات برجسته خود قلمداد می کند.
(نئوپوزیتیوسم
برای جلب علاقه جماعت روشنفکر
دست به چپ نمائی علمی می زد و بر خرافات غیرقابل دفاع مذهبی و شبه مذهبی هجوم می برد.
برخی از اهل علم
این پدیده را جزو خدمات آن محسوب می دارند.
این یکی دیگر از شگردهای ایدئولوگ های امپریالیستی است
که
چهره واقعی و نیت واقعی خود را پشت هزار پرده فریبا پنهان می سازند.
مترجم)
۴۱
· این امر در نقطه آغازین تئوری نئوپوزیتیویسم بلاواسطه آشکار می گردد.
۴۲
· نئوپوزیتیویسم اعلام می کند که
· ریاضیات و منطق به طورکلی در باره واقعیت حرفی برای گفتن ندارندو
· ریاضیات و منطق عمدتا بی محتوا هستند.
· ریاضیات و منطق تنها متدهائی برای تغییرفرم جملات ارائه می دهند و لذا اعتبار اپریوریکی (ماورای تجربی) دارند.
(اپریوری
(ماورای تجربی)
معنی تحت اللفظی اش عبارت است
از
قبل از قبلی ها.
اپریوری
در
فلسفه ماقبل کانت
به معنی شناختی است
که
به واسطه عقل،
مستقل از هر تجربه
و
قبل از هر تجربه
از طریق استنتاج منطقی حاصل می آید
و
همچنین به معنی شناخت جدیدی است که بر مبنای معارف موجود به دست می آید، بدون این که در پیدایش آنها
تجربه
نقشی بازی کرده باشد.
ضد اپریوری، اپوستریوری است.
مترجم)
۴۳
· اعلام این بی ربطی مطلق ریاضیات و منطق، تقلیل ریاضیات تا درجه یک تئوری اپریوریکی واره متشکل از علائم و نشانه ها و تغییر فرم آنها در خویشتن خویش، نمی تواند از حد مفهوم پیش پا افتاده «دانش تجربی» امپیریسم ایدئالیستی ـ ذهنی سنتی فراتر رود.
· و با آن هرگز نمی توان به درک ماهیت ریاضیات و منطق نایل آمد، بلکه در میان همان مفهوم «دانش تجربی» درجا می زند.
۴۴
· ریاضیات و منطق در فرم انتزاعی، به شکل فوق العاده پیچیده و از چند نظر مشروط، به انعکاس عامترین روابط موجود میان چیزهای واقعی و گروه هائی از چیزهای واقعی می پردازند.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر