۱۴۰۱ آبان ۲, دوشنبه

خود آموز خود اندیشی (۵۶۵)

Bild

شین میم شین

باب دوم

در احسان

حکایت اول

(دکتر حسین رزمجو، «بوستان سعدی»، ص ۵۴ ـ ۵۵)

بخش دوم

ما به سوی آنچه دانش زمانه مان نموده، می رویم!

 

۱

یتیم ار بگرید، که نازش خرد؟

و گر خشم گیرد، که بارش برد؟

 

معنی تحت اللفظی:

یتیم اگر گریه کند، پدر که مدارد تا نوازشش کند

و

اگر خشم گیرد، پدر ندارد که تحملش کند.

 

در این بیت شعر،

درک پسیکولوژیکی ژرف ستایش انگیز سعدی آشکار می گردد:

سعدی

رابطه پسیکولوژیکی میان گریه و ناز و خشم و بار

را

کشف و افشا می کند:

این بدان معنی است

که

گریه کودکان دال بر نیاز مبرم آنان به محبت و نوازش

است

و

خشم کودکان دال بر نیاز مبرم آنان به خالی کردن فشار روانی و روحی خویش است.

وظیفه پدر هم خرید ناز فرزند و تحمل خشم او ست.

 

ادامه دارد.

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر