متاسفانه در گذشته و قبل از فروپاشی اتحاد شوروی به دلایل زیاد از جمله نفوذ افراد بی خصلت و خودمحور و فرصت طلب به درون حزب کمونیست شوروی موجبات انحراف این حزب را از تبعیت از اصول سوسیالیستی در اتخاذ سیاست های داخلی و خارجی فراهم ساختند.
تصمیمات سیاسی حزب توده
توسط اعضای رهبری حزب توده
صورت گرفته اند.
این ادعا که حزب توده
نوکر حزب ک. شوروی
و
یا
بیشرمانه تر
نوکر دولت شوروی
بوده است،
فاقد کمترین ارزش و اعتبار علمی و و اقعی است و نشانه نادانی و یا تبهکاری طبقاتی مدعیان آنتی کمونیست چپ و راست است.
مثال:
بخشی از سران حزب به طرفداری از انقلاب سفید برخاستند
و
برای حمایت از آن به ایران آمدند.
البته توسط شاه اعدام شدند
چون حاضر به عدول از موضع حزبی خود نشدند.
این بخش مارکسیست حزب
عمیقا
خوداندیش و خودمختار
بوده اند
و نه نوکر و فرمانبر شوروی و غیره.
مثال:
خط
مشی خرکی حزب توده در حمایت از فاشیسم و فوندامنتالیسم شیعی
(و نه اسلام
سیاسی کذایی که از مفاهیم امپریالیستی است و فاقد ارزش حتی فلسفی است)
قابل قبول احزاب کمونیست جهان
مثلا حزب ک. ترکیه و غیره و به ویژه حزب ک. شوروی
نبوده است.
اتفاقا
حزب ک. شوروی
مخالفت خود را با خط مشی خرکی حزب
اعلام داشته و هشدار داده است.
کیانوری
از
فرط فقر فلسفی
در
موضع خرکی حزب
پافشاری کرده است
و
برای حزب توده،
بسیار گران تمام شده است.
ادامه دارد.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر