میم حجری
برای درک خوشبختی
باید آن را نه به عنوان اماجُ بلکه به عنوان کارمزد در نظر گیری.
شب به خیر
فرنگی
هی فرنگی
اینجا شب است و ما
شب زدگانی
که
چشم مان
روزی ندیده است.
خوشبختی
به شرطی خوشبختی است
که
نه خوشبختی شخصی
بلکه خوشبختی جامعتی و تمامبشری باشد.
درست به همین دلیل
خوشبختی نه کارمزد
بلکه هدف و اماج باید باشد
و
با
۳ سلاح کار و پیکار و همبستگی
پدید آید.
(احسان طبری)
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر