میم حجری
داستایفسکی
می دانم
اگر قضاوت نادرستی بکنم
دنیا تمام تلاشش را می کند تا مرا در شرایط او قرار دهد
تا به من ثابت کند که در تاریکی
همه ما شبیه یکدیگریم.
در این ادعای داستایفسکی
جهان بینی آخوندی ـ مسیحی او
نعره می کشد
و
بیشتر از راهنمایی، گمراهی می آورد.
۱
این بدان معنی است
که
اگر قضاوت درست بکنیم، دنیا بی خیال ما می گذرد.
اما
معیار برای قضاوت درست و نادرست چیست؟
۲
این بدان معنی است
که
ما فقط در ظلمت شبیه همدیگریم.
اما
در نور و روشنایی بی شباهت به همدیگریم.
یعنی
شباهت و تفاوت ما
نه وابسته به ماهیت خودمان،
بلکه وابسته به ظلمت و نور است.
اما
منظور از ظلمت و نور چیست؟
۳
این بدان معنی است
که
ما تحت سلطه قوه مرموز و مبهم و موهومی به نام دنیا
قرار داریم
و
تعیین کننده وضع ما
دنیا ست.
سؤال این است
که
دنیای کذایی قدر قدرت و قلدر
چیست و کیست؟
حالا معلوم می شود که سخن داستایفسکی
بیشتر سؤال انگیز است تا راهنما و راهگشا و راهنمون.
درست به همین دلیل
لاطائلات داستایفسکی
در
ایده ئولوژی امپریالیستی
از
محبوبیت چشمگیری برخوردار است.
پایان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر